(Ξανα)διαβάζω στο vima.gr ένα άρθρο για την νεωτερικότητα. Την φιλοσοφική και ιστορική τάση και κοινωνική νοοτροπία, που κατόρθωσε να κυριαρχήσει στον εικοστό αιώνα, και που συμπυκνούμενη σε μια φράση, συνιστά την λατρεία του καινοφανούς και την αποφασιστική αποκοπή από τις ρίζες και από το παρελθόν.
Και θαρρώ πως αυτό (δηλ. η λατρεία του καινοφανούς και η αποφασιστική αποκοπή από τις ρίζες και το παρελθόν), μάλλον, δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά, ο σκοπός που αυτή η τάση ξεκίνησε να διατυπώνεται, να επεκτείνεται και να επιβάλλεται. Αντ΄αυτού "προσφέρεται η ελευθερία"! Ελευθερία, από τί; όμως. Μάλλον εννοούν ελευθερία και μη δέσμευση, μη σχέση, μη ιστορία, μη όραμα, μη προοπτική του ανθρώπου ως προσώπου, ενταγμένου -μέχρι την στιγμή της "ελευθερίας του"- σε μια κοινωνία, και με συγκεκριμένη προέλευση, δεσμούς, σχέσεις...
Σήμερα πιά, το βλέπουμε ολοφάνερα. Οι νέες πολιτικές που εφαρμόζονται, σε τούτο ακριβώς κατατείνουν: Στην απελευθέρωση των κοινωνιών από την ιστορική τους διαδρομή και από την εξέλιξη των λαών σύμφωνα με τις δυνάμεις και τα οράματά τους. Κι όλο τούτο, χάριν ενός "σκοπού" που είναι κατ' αρχήν άγνωστος στους ενδιαφερόμενους, και μη διαχειρίσιμος από τους ίδιους.
Μέσα προφανή για τούτους τους στόχους αποτελούν
Και θαρρώ πως αυτό (δηλ. η λατρεία του καινοφανούς και η αποφασιστική αποκοπή από τις ρίζες και το παρελθόν), μάλλον, δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά, ο σκοπός που αυτή η τάση ξεκίνησε να διατυπώνεται, να επεκτείνεται και να επιβάλλεται. Αντ΄αυτού "προσφέρεται η ελευθερία"! Ελευθερία, από τί; όμως. Μάλλον εννοούν ελευθερία και μη δέσμευση, μη σχέση, μη ιστορία, μη όραμα, μη προοπτική του ανθρώπου ως προσώπου, ενταγμένου -μέχρι την στιγμή της "ελευθερίας του"- σε μια κοινωνία, και με συγκεκριμένη προέλευση, δεσμούς, σχέσεις...
Σήμερα πιά, το βλέπουμε ολοφάνερα. Οι νέες πολιτικές που εφαρμόζονται, σε τούτο ακριβώς κατατείνουν: Στην απελευθέρωση των κοινωνιών από την ιστορική τους διαδρομή και από την εξέλιξη των λαών σύμφωνα με τις δυνάμεις και τα οράματά τους. Κι όλο τούτο, χάριν ενός "σκοπού" που είναι κατ' αρχήν άγνωστος στους ενδιαφερόμενους, και μη διαχειρίσιμος από τους ίδιους.
Μέσα προφανή για τούτους τους στόχους αποτελούν
- διάφοροι "εκσυγχρονισμοί" που επιβάλλονται έξωθεν, ακόμη και με δανεισμούς,
- η απεκβιομηχάνιση κάποιων χωρών, η οποία μάλιστα μεθοδεύεται χάριν της εντατικοποίησης της βιομηχανικής παραγωγής άλλων χωρών,
- η αποθάρρυνση τήρησης των εθνικών παραδόσεων, προς αλλαγή των βασικών χαρακτήρων των επί μέρους κοινωνιών,
- η αποεθνικοποίηση των κρατών, χάριν της ακώλυτης ομογενοποίησης των κοινωνιών,
- η κατάργηση του θρησκευτικού συναισθήματος και της ηθικής και θρησκευτικής παράδοσης, χάριν της απρόσκοπτης και ανεμπόδιστης ανάμιξης των ανθρώπων και των αναζητήσεών τους.
Αυτό που δεν μας λέει, όμως, ο νεωτερικός τρόπος ζωής, είναι τί είναι το καλύτερο-για ποιόν και γιατί είναι καλύτερο- για να το ζητάμε, και τί μπορεί να βρούμε στην πορεία των αναζητήσεών μας. Πού κατευθυνόμαστε, και αν είναι εφικτή η πραγματοποίηση του ονείρου, του καθενός μας.
Στην πολιτική, η τάση για νεωτερικότητα εμφανίζεται με την έλλειψη δέσμευσης των πολιτικών από τα λεγόμενά τους.
Οι πολιτικοί με ανεπτυγμένη την τάση τους για νεωτερικότητα, εμφανίζονται να μην έχουν συναίσθηση ούτε για ποιό πράγμα μιλάνε (το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, τα νησιά Μυτιλήνη και Λέσβος, οι συμπληγάδες που πέρασε ο Οδυσσέας).
Οι πολιτικοί με υπερ-ανεπτυγμένη την τάση για νεωτερικότητα, αναγγέλλουν πριν από τις εκλογές "εμείς δεν θα σας προδώσουμε ποτέ" και πριν αλέκτωρ φωνήσει τρις, αλλάζουνε πολιτικό στρατόπεδο και κάνουν αυτά τα οποία εκήρυττε ο πολιτικός τους αντίπαλος.
Το νεωτερικό υπουργείο της δημόσιας τάξης, μας συμβουλεύει να υποχωρούμε στους εγκληματίες που εισβάλλουν στις εστίες μας και να κάνουμε τους πεθαμένους για να μην τους προκαλούμε, να μας πεθάνουνε στ' αλήθεια.
Το υπουργείο της δικαιοσύνης νεωτερικά απελευθερώνει αυτούς που τιμωρήθηκαν δικαστικά για το έγκλημά τους, προκειμένου να μην καταπιέζονται, ως φυλακισμένοι.
Το υπουργείο παιδείας -τάχα- για να αποφύγει την καταπίεση της μελέτης, με το νεωτερικό του όραμα για την μόρφωση των νέων, όρισε οι μαθητές να αφήνουν την σάκκα τους στο σχολείο και να μην ανοίγουν βιβλίο το Σαββατο-Κύριακο, για να μην κουράζονται και για να παίζουν. Πιο πριν, είχε ορίσει εβδομάδα διαλέξεων για την αποδόμηση της έμφυλης ταυτότητας, ώσπου φτάσαμε να εμπεδώσουμε και να μπορούμε, όποτε θελουμε να γινόμαστε από άντρες γυναίκες, κι από γυναίκες άντρες, Με μια δήλωση. Στην ίδια (πολιτική) περίοδο, καλέσαμε ως διευθυντή του πιο πνευματικού μας θεσμού [του καλοκαιρινού μας καλλιτεχνικού (πια) Φεστιβάλ] έναν βέλγο, με όνομα στις παραστάσεις "παλλομένων φαλλών"!
Το υπουργείο των οικονομικών, μας φορολογεί που έχουμε, και μας φορολογεί περισσότερο που δεν έχουμε -νεωτερικό είναι αυτό- γιατί χρειάζεται, οπωσδήποτε, έσοδα, προκειμένου να πληρώνει τους χιλιάδες κολλητούς μετακλητούς της εξουσίας και είναι αδύνατο να οικονομήσει, επειδή είναι πολλοί οι κολλητοί μετακλητοί.
Το υπουργείο των εξωτερικών αποφάσισε να λύσει ένα πρόβλημα της γείτονος χώρας, που την βασάνιζε 25 χρόνια τώρα, γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτε με τα προβλήματα της δικής μας χώρας.
Το οικονομικό συνεργείο της εξουσίας, πήγε -προ καιρού- στους ... ευρωπαϊκούς θεσμούς, με πρόθεση να τους συμμορφώσει! Και για να τους δείξει τις νεωτερικές του απόψεις (περί συμμορφώσεως του αντιπάλου), κράτησε την χώρα στην κόψη του ξυραφιού για μήνες, με παιδιακίσιους λεονταρισμούς. Δεν γνώριζε το συνεργείο αυτό, πως δεν φτάνει να διακηρύσσεις κάτι, πρέπει να έχεις και την δύναμη να το πραγματοποιήσεις (δηλαδή, είτε να έχεις το σθένος για την θυσία, είτε την δύναμη και την εξουσία για την επιβολή).
Η νεωτερική άποψη για την γεωργία, σου απαγορεύει να έχεις κήπο, ώστε να είσαι αναγκασμένος να αγοράζεις από τον μανάβη, ο οποίος αυτός θα αγοράζει από τον παραγωγό, που και αυτός θα αγοράζει σπόρους από την εταιρία σπόρων, γιατί δεν μπορεί ο ίδιος να συλλέγει τους σπόρους από τους καρπούς που παράγει στα κτήματά του...
Η νεωτερική "επανάσταση" γίνεται πλέον ενάντια μιας κατάστασης ή ενός συστήματος και -οπωσδήποτε- υπέρ κάποιου (συνήθως αφανούς κατ' αρχήν) που αναζητεί πελάτες, οπαδούς, δυναμικό υποστήριξης. Είναι κατά κανόνα ανεκτή και επί πλέον χρηματοδοτούμενη, από θεσμούς, κράτη, κόμματα, επιχειρήσεις και συμφέροντα ημεδαπά και αλλοδαπά εναντίον ομοεθνών συνήθως, που είναι αζήμιοι, αλλά έχουν πίστη, άποψη, ικανότητες και όραμα.
Στην πολιτική, η τάση για νεωτερικότητα εμφανίζεται με την έλλειψη δέσμευσης των πολιτικών από τα λεγόμενά τους.
Οι πολιτικοί με ανεπτυγμένη την τάση τους για νεωτερικότητα, εμφανίζονται να μην έχουν συναίσθηση ούτε για ποιό πράγμα μιλάνε (το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, τα νησιά Μυτιλήνη και Λέσβος, οι συμπληγάδες που πέρασε ο Οδυσσέας).
Οι πολιτικοί με υπερ-ανεπτυγμένη την τάση για νεωτερικότητα, αναγγέλλουν πριν από τις εκλογές "εμείς δεν θα σας προδώσουμε ποτέ" και πριν αλέκτωρ φωνήσει τρις, αλλάζουνε πολιτικό στρατόπεδο και κάνουν αυτά τα οποία εκήρυττε ο πολιτικός τους αντίπαλος.
Το νεωτερικό υπουργείο της δημόσιας τάξης, μας συμβουλεύει να υποχωρούμε στους εγκληματίες που εισβάλλουν στις εστίες μας και να κάνουμε τους πεθαμένους για να μην τους προκαλούμε, να μας πεθάνουνε στ' αλήθεια.
Το υπουργείο της δικαιοσύνης νεωτερικά απελευθερώνει αυτούς που τιμωρήθηκαν δικαστικά για το έγκλημά τους, προκειμένου να μην καταπιέζονται, ως φυλακισμένοι.
Το υπουργείο παιδείας -τάχα- για να αποφύγει την καταπίεση της μελέτης, με το νεωτερικό του όραμα για την μόρφωση των νέων, όρισε οι μαθητές να αφήνουν την σάκκα τους στο σχολείο και να μην ανοίγουν βιβλίο το Σαββατο-Κύριακο, για να μην κουράζονται και για να παίζουν. Πιο πριν, είχε ορίσει εβδομάδα διαλέξεων για την αποδόμηση της έμφυλης ταυτότητας, ώσπου φτάσαμε να εμπεδώσουμε και να μπορούμε, όποτε θελουμε να γινόμαστε από άντρες γυναίκες, κι από γυναίκες άντρες, Με μια δήλωση. Στην ίδια (πολιτική) περίοδο, καλέσαμε ως διευθυντή του πιο πνευματικού μας θεσμού [του καλοκαιρινού μας καλλιτεχνικού (πια) Φεστιβάλ] έναν βέλγο, με όνομα στις παραστάσεις "παλλομένων φαλλών"!
Το υπουργείο των οικονομικών, μας φορολογεί που έχουμε, και μας φορολογεί περισσότερο που δεν έχουμε -νεωτερικό είναι αυτό- γιατί χρειάζεται, οπωσδήποτε, έσοδα, προκειμένου να πληρώνει τους χιλιάδες κολλητούς μετακλητούς της εξουσίας και είναι αδύνατο να οικονομήσει, επειδή είναι πολλοί οι κολλητοί μετακλητοί.
Το υπουργείο των εξωτερικών αποφάσισε να λύσει ένα πρόβλημα της γείτονος χώρας, που την βασάνιζε 25 χρόνια τώρα, γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτε με τα προβλήματα της δικής μας χώρας.
Το οικονομικό συνεργείο της εξουσίας, πήγε -προ καιρού- στους ... ευρωπαϊκούς θεσμούς, με πρόθεση να τους συμμορφώσει! Και για να τους δείξει τις νεωτερικές του απόψεις (περί συμμορφώσεως του αντιπάλου), κράτησε την χώρα στην κόψη του ξυραφιού για μήνες, με παιδιακίσιους λεονταρισμούς. Δεν γνώριζε το συνεργείο αυτό, πως δεν φτάνει να διακηρύσσεις κάτι, πρέπει να έχεις και την δύναμη να το πραγματοποιήσεις (δηλαδή, είτε να έχεις το σθένος για την θυσία, είτε την δύναμη και την εξουσία για την επιβολή).
Η νεωτερική άποψη για την γεωργία, σου απαγορεύει να έχεις κήπο, ώστε να είσαι αναγκασμένος να αγοράζεις από τον μανάβη, ο οποίος αυτός θα αγοράζει από τον παραγωγό, που και αυτός θα αγοράζει σπόρους από την εταιρία σπόρων, γιατί δεν μπορεί ο ίδιος να συλλέγει τους σπόρους από τους καρπούς που παράγει στα κτήματά του...
Η νεωτερική "επανάσταση" γίνεται πλέον ενάντια μιας κατάστασης ή ενός συστήματος και -οπωσδήποτε- υπέρ κάποιου (συνήθως αφανούς κατ' αρχήν) που αναζητεί πελάτες, οπαδούς, δυναμικό υποστήριξης. Είναι κατά κανόνα ανεκτή και επί πλέον χρηματοδοτούμενη, από θεσμούς, κράτη, κόμματα, επιχειρήσεις και συμφέροντα ημεδαπά και αλλοδαπά εναντίον ομοεθνών συνήθως, που είναι αζήμιοι, αλλά έχουν πίστη, άποψη, ικανότητες και όραμα.
Η νεωτερική "επανάσταση" αγνοεί παντελώς και δεν στρέφεται καθ' οιονδήποτε τρόπο- ενάντια σε παράσιτα, κύκλους της εξουσίας, και χρηματοδοτούμενους ημέτερους και πολιτικώς συνεργαζόμενους κομματικούς περιφερόμενους. Τουναντίον, συχνά παρίσταται ως προστάτης αδυνάμων και υπερασπιστής των "ελευθεριών" επίορκων και ασύδοτων.
Η νεωτερικότητα, ως τάση, απεχθάνεται την συνεκτικότητα και την συνεργασία, την σύμπραξη και την σύμπνοια των κοινωνικών στρωμάτων. Μόνο μια σύμπνοια γνωρίζει: εκείνη, του "διαίρει και βασίλευε". Γενικώς, ευνοεί τις διασπάσεις, τις συσπάσεις, τις διαστάσεις, τις αποσπάσεις... Κοινώς, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται... Η νεωτερικότητα σε θέλει πελάτη. Δεν ξέρεις εσύ, αλλά σίγουρα, αυτή, ξέρει τί θα σου πουλήσει...
Αν ένα τέτοιο σύστημα [ανθρώπινης και παράλληλα εθνικής και υπερεθνικής συμπεριφοράς] έχει ξανα-υπάρξει στην ανθρωπότητα, τόσο γενικευμένο, θαρρώ, πως -εξ όσων γνωρίζω- όχι, ποτέ! Μια φορά μόνο κάποιος θέλησε να επιβάλει τα ολοκληρωτικά του πιστεύω, και σε δέκα χρόνια κατέρρευσε το όνειρό του, με τεράστιες απώλειες για όλη την ανθρωπότητα. Οι άλλοι, που το προσπάθησαν ενωρίτερα, και μεθοδικώτερα, το όνειρό τους κράτησε 80 χρόνια. Λιγότερα, από μια ζωή. Παρά την ελπίδα που γεννήθηκε από τις αρχικές νεωτερικές διακηρύξεις (θα αλλάξει ο κόσμος, θα καθαρίσει το γερμανικό έθνος!), η "πραγματοποίηση του ονείρου" κατέληξε στο ζοφερό αδιέξοδο δυο καταστροφικών παγκοσμίων πολέμων, στα γκουλάγκ της σοβιετίας και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της γερμανίας. Κι όλη αυτή η ευαγγελιζόμενη απελευθέρωση, κατήντησε να είναι απλά η λογική του αυταρχισμού και της καταπίεσης.
Τί άραγε θα καταφέρει η νεωτερικότητα να φτιάξει χάριν του κόσμου; Δεν φαίνεται κάτι. Ή μάλλον φαίνεται. Πως δεν θα φτιάξει κάτι για τον άνθρωπο. Θα φτιάξει κάτι για τον απάνθρωπο.
Γιατί, τί άλλο είναι αυτός, που υποβάλλει στον κόσμο με τεχνάσματα και δημαγωγίες,
Η νεωτερικότητα, ως τάση, απεχθάνεται την συνεκτικότητα και την συνεργασία, την σύμπραξη και την σύμπνοια των κοινωνικών στρωμάτων. Μόνο μια σύμπνοια γνωρίζει: εκείνη, του "διαίρει και βασίλευε". Γενικώς, ευνοεί τις διασπάσεις, τις συσπάσεις, τις διαστάσεις, τις αποσπάσεις... Κοινώς, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται... Η νεωτερικότητα σε θέλει πελάτη. Δεν ξέρεις εσύ, αλλά σίγουρα, αυτή, ξέρει τί θα σου πουλήσει...
Αν ένα τέτοιο σύστημα [ανθρώπινης και παράλληλα εθνικής και υπερεθνικής συμπεριφοράς] έχει ξανα-υπάρξει στην ανθρωπότητα, τόσο γενικευμένο, θαρρώ, πως -εξ όσων γνωρίζω- όχι, ποτέ! Μια φορά μόνο κάποιος θέλησε να επιβάλει τα ολοκληρωτικά του πιστεύω, και σε δέκα χρόνια κατέρρευσε το όνειρό του, με τεράστιες απώλειες για όλη την ανθρωπότητα. Οι άλλοι, που το προσπάθησαν ενωρίτερα, και μεθοδικώτερα, το όνειρό τους κράτησε 80 χρόνια. Λιγότερα, από μια ζωή. Παρά την ελπίδα που γεννήθηκε από τις αρχικές νεωτερικές διακηρύξεις (θα αλλάξει ο κόσμος, θα καθαρίσει το γερμανικό έθνος!), η "πραγματοποίηση του ονείρου" κατέληξε στο ζοφερό αδιέξοδο δυο καταστροφικών παγκοσμίων πολέμων, στα γκουλάγκ της σοβιετίας και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της γερμανίας. Κι όλη αυτή η ευαγγελιζόμενη απελευθέρωση, κατήντησε να είναι απλά η λογική του αυταρχισμού και της καταπίεσης.
Τί άραγε θα καταφέρει η νεωτερικότητα να φτιάξει χάριν του κόσμου; Δεν φαίνεται κάτι. Ή μάλλον φαίνεται. Πως δεν θα φτιάξει κάτι για τον άνθρωπο. Θα φτιάξει κάτι για τον απάνθρωπο.
Γιατί, τί άλλο είναι αυτός, που υποβάλλει στον κόσμο με τεχνάσματα και δημαγωγίες,
- την τάση και την ιδέα να ακολουθεί το ρεύμα, την μόδα, υποβαθμίζοντας ο,τιδήποτε άλλο,
- να θέλει να γευτεί μονάχα το τώρα,
- πως δεν έχει καμμιά σημασία το πριν,
- πως είναι καλύτερο να ξεχνάς ποιός είσαι,
- να ξεχνάς τί ήθελες και τί θέλεις,
- πού πάς, για πού ξεκίνησες,
- τί μπορείς και τί δεν μπορείς.
- Πού θα βρείς γαλήνη, βοήθεια, ανάπαυση, λύτρωση...
Αν όλος ο αγώνας του ανθρώπου γίνεται για να χάσει την μνήμη και την αλληλεπίδραση των παλαιών με τις νέες γενεές, τότε σωστά κάνουν που μελετάνε τον υπερπληθυσμό της γής, και φροντίζουν να "καταναλώσουν" με διάφορους τρόπους, εκείνους που δεν τους είναι χρήσιμοι. Κι η νεωτερικότητα είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος: Και τούτο, γιατί με τις μεθόδους της εξουδετέρωσε την κρίση και την λογική των ανθρωπων, έτσι που αυτοί γίναν άχρηστοι, και μπαίνουνε από μόνοι τους στο μίξερ που τους κάνει, όλους μαζί, μια άμορφη μάζα μοντέρνων, που κυνηγάνε όλοι μαζί το ίδιο ιδανικό, δηλ.να γίνουν όμοιοι με το πρότυπο που λανσάρει ο συρμός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου