Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κυβέρνηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κυβέρνηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Ναί: "Φασίστες είσαστε εσείς. Όχι οι μαθητές"


Image result for εικόνες διαδηλώσεις μαθητές Μακεδονία


Διαβάζω στο ardin-rixi.gr  το  άρθρο του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη (από το liberal.gr)  και το αναδημοσιεύω κι εγώ (όπως και τόσοι άλλοι!), ολόκληρο, γιατί συμφωνώ απόλυτα.

"Δεν ξέρω αν τους καταληψίες μαθητές «για τη Μακεδονία» στη Β. Ελλάδα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν χρυσαυγίτες -και το θεωρώ πιθανό- αλλά ξέρω ότι αυτοί που έχουν κάνει τις καταλήψεις θεσμό εξανίστανται ξαφνικά και κατηγορούν αυτούς τους μαθητές για φασίστες, με πρώτο τον υπουργό Παιδείας! Οι φασίστες.

Επειδή οι καταλήψεις των σχολείων είναι σωστό πράγμα αν καθοδηγούνται από τους καθηγητές και τους γονείς μειοψηφιών που έχουν μπουκώσει τα μυαλά των παιδιών τους με τόνους προπαγάνδας κομματικής και προπαγάνδας αφελληνισμού, αλλά αν οι μαθητές θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την προδοσία των Πρεσπών και να υπερασπιστούν την ελληνική Μακεδονία, παρακινημένοι κι αυτοί από τους δικούς τους γονείς, δεν μπορούν!

Η Παιδεία είναι, βλέπεις, μονοπώλιο μιας αριστεράς, παλιάς κοπής του 1920, που μισεί την πατρίδα, που είναι ανιστόρητη και που δεν έχει καν σχέση με την Αριστερά του Αλβανικού μετώπου του ’40, του ΕΑΜ, του 114, του Κυπριακού αγώνα, του αντιχουντικού αγώνα, του Πολυτεχνείου, Καράγιωργα, του Μήνη, του Χαρίλαου, του Κύρκου, της Μελίνας, του Γλέζου, του Μίκη, του Ελύτη, του Σεφέρη, του Γκάτσου, του Ελευθερίου. Είναι αποκομμένη από τον ιστορικό ιστό της Ελλάδας και προσπαθεί να επιβληθεί ποδοπατώντας και ποτίζοντας με δηλητήριο κάθε ελληνικό που μπορεί να φυτρώσει στις παιδικές και εφηβικές διάνοιες.

Η Παιδεία είναι εδώ και χρόνια μονοπώλιο μιας σδράκας κρατικοδίαιτου καθηγητικού κομματικού κατεστημένου με διαστρεβλωμένες και ανιστόρητες αντιδιαλεκτικές απόψεις για την πατρίδα, το έθνος, τον εθνικισμό, τον σωβινισμό, τον ιμπεριαλισμό, που τις διδάσκουν σε δυό γενιές μαθητών ήδη. Και όπου η αγάπη για την πατρίδα, που είναι φυσική για όλους τους λαούς της Γής χωρίς εξαίρεση, ονομάζεται εθνικισμός, ενώ η υπεράσπιση αυτής της αγάπης χαρακτηρίζεται πια φασισμός!

Ακόμα χειρότερα, αυτοί οι τύποι, με πρώτους τους έσχατους υπουργούς Παιδείας και τα κόμματά τους, δε διστάζουν να υπερασπίζονται κάθε εθνικισμό (όχι πατριωτισμό) του κάθε γείτονα από την Αλβανία, τα Σκόπια, την Τουρκία που ζητάει ένα κομμάτι ελληνικής γης ή ελληνικής περιουσίας, καταδικάζοντας κάθε ελληνική φωνή που αντιστέκεται και αντιδρά, ως φασιστική! Οι εγκληματίες!

Όλοι αυτοί οι πρωτόγονοι μαρξιστές της συμφοράς, ως άλλοι νεάντερνταλ, έχουν προξενήσει τη μεγαλύτερη συμφορά στην κοινωνική και πολιτική δομή της κοινωνίας. Γιατί, η έννοια της πατρίδας και η αγάπη της πατρίδας είναι υπαρκτή σε κάθε έναν σε όλες τις χώρες. Είναι φυσικό καταφύγιο, φυσική σπηλιά, σαν την οικογένεια και τη γειτονιά.

Άλλοτε ήταν η σπηλιά, μετά η πόλη, μετά ο Τόπος, μετά το κράτος. Για τους κομμουνιστές, η σοσιαλιστική πατρίδα, για τους αναρχικούς η κομμούνα. Αλλά, για όλους, η πατρίδα. Όποιος την έβλεπε καλύτερη από των άλλων λεγόταν εθνικιστής. Και όποιος την έβλεπε ανώτερη των άλλων, σωβινιστής. Και όποιος ήθελε και των άλλων την πατρίδα λεγόταν ιμπεριαλιστής. Κι όποιος ήθελε όλες τις πατρίδες ενωμένες σε μια πανανθρώπινη λεγόταν διεθνιστής. Χωρίς να μισεί την πατρίδα του. Καθαρές δουλειές και καθαροί όροι.

Αλλά, ποτέ πριν την επέλαση αυτών που μισούν την ελληνική πατρίδα και αγαπάνε όλων των άλλων (!) δεν διαστρεβλώθηκαν αυτές οι καθαρές έννοιες, οι καθαροί διαχωρισμοί. Και διαστρεβλώθηκαν, γιατί η μισητή ελληνική πατρίδα έπρεπε και πρέπει να έχει μονάχα εχθρούς και κανέναν υπερασπιστή! Τέτοιοι είναι και αυτή είναι η αρρώστια τους.

Και σπέρνοντας αυτή την αρρώστια σπρώχνουν κομμάτια του λαού στην αγκαλιά των φασιστών. Οι ανεγκέφαλοι! Γιατί η αγάπη στην πατρίδα είναι ριζωμένη στην καρδιά πολλών. Που βλέπουν ολοένα και περισσότερα κόμματα να λοιδορούν την πατρίδα και κανένα σχεδόν να μην τολμάει να ξεστομίσει τη λέξη πατρίδα και κανένα να μην τολμάει να υπερασπιστεί την πατρίδα. Τελματωμένα σε έναν αγράμματο κοσμοπολιτισμό, φερμένο από τη Δύση. Η οποία Δύση αγαπάει τις πατρίδες της όχι απλώς πατριωτικά. Αλλά, συχνά σωβινιστικά! Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Νορβηγία, Σουηδία, Καναδάς, Ισπανία, Ολλανδία, Αυστρία, για να αναφέρω μερικά καραμπινάτα χαρακτηριστικά παραδείγματα. Για να μην πάω στην ανατολή της Ρωσίας, της Πολωνίας, της Σερβίας, της Κροατίας, της Ουγγαρίας και της Τουρκίας.

Όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα να αγαπάνε και να υπερασπίζονται τις πατρίδες τους, αλλά όχι τη Μακεδονία οι μαθητές της Βόρειας Ελλάδας! Αυτοί οι μαθητές είναι φασίστες, σύμφωνα με τους ανιστόρητους ιδεολογικούς εγκληματίες της εκπαίδευσης, που σπέρνουν εμφύλιο στα σχολεία για τις ιδεοληψίες τους! Οι αυθόρμητοι, ανίδεοι μαθητές είναι φασίστες!

Είναι φασίστες οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις για τις ελλείψεις σε καθηγητές που υφίστανται και που αυτές οι διαμαρτυρίες εξελίχτηκαν σε διαμαρτυρίες για το Μακεδονικό και για τις Πρέσπες! Όταν τα συριζόπαιδα έκαναν καταλήψεις δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι μια μέρα θα κάνουν και άλλοι καταλήψεις! Ούτε ότι έτσι άνοιγαν το δρόμο για να κάνουν καταλήψεις και να τα κάνουν μπάχαλο κι οι χρυσαυγίτες τα σχολεία.

Στη Χαλκιδική και στη Θράκη και στη Θεσσαλονίκη πολλά σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη διαμαρτυρίας για τις ελλείψεις σε καθηγητές. Αλλά, λοιδορούνται από τον υπουργό Παιδείας και τους συνοδοιπόρους και τους ομοϊδεάτες τους ως φασίστες σπρωγμένοι από τη Χρυσή Αυγή!

Σε αρκετά σχολεία γίνεται κατάληψη ενάντια στη συμφωνία των Πρεσπών. Όταν εμάς μας κατέβαζαν οι αριστεροί καθηγητές σε διαδηλώσεις για το Κυπριακό εναντίον της Τουρκίας, της Αγγλίας και της κυβέρνησης Καραμανλή, φωνάζοντας για Ένωση με την Ελλάδα ήταν αγωνιστές δεν ήταν φασίστες.

Τώρα οι μαθητές απαγορεύεται να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται για προδοτικές συμφωνίες, που αφορούν στην πατρίδα, επειδή είναι της ομοϊδεάτικης αριστερίστικης κυβέρνησης μας οι συμφωνίες!

Όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι υπουργοί, κομματικοί παρατρεχάμενοι και τα παπαγαλάκια τους στα διαδίκτυα δεν έχουν κουκούτσι μυαλό να καταλάβουν ότι μ αυτή τη στάση τους σπρώχνουν τους μαθητές, που αγαπάνε την πατρίδα τους και τίποτε παραπέρα, στη αγκαλιά της Χρυσής Αυγής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φασιστική δεξιά έχει βάλει το χέρι της και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις καταλήψεις για να σπρώξει τους μαθητές στο μέρος της. Δεν θα της είναι και πολύ δύσκολο. Γιατί καμιά άλλη ελληνική παράταξη δεν υπερασπίζεται ξεκάθαρα την πατρίδα για να ακουμπήσουν οι μαθητές. Που λοιδορούνται ανυπεράσπιστοι.

Κανείς δεν τους δείχνει τη διαφορά μεταξύ του να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των Ελλήνων στην ελληνική Μακεδονία, που θίγονται από τη συμφωνία των Πρεσπών και ενισχύουν τον αλυτρωτισμό των σλαβομακεδόνων, με το να υπερασπίζεσαι τη σύγκρουση με τους γείτονες.

Το χειρότερο, το υπουργείο, οι καθηγητές και οι σύλλογοι γονέων, που στρέφονται εναντίον των μαθητών σπρώχνουν τους συμμαθητές τους να αντιδράσουν εναντίον τους (!), σπέρνοντας έναν εμφύλιο μέσα στα σχολεία! Μιλάμε για ντιπ ανεγκέφαλους!

Την ίδια ώρα που γίνονται αυτά, άγνωστοι ξήλωσαν 105 (εκατόν πέντε) πυραμίδες από τα σύνορα Ελλάδας και Σκοπίων, που καθορίζουν επακριβώς την όριο γραμμή! Κι αυτή η δολιοφθορά, που απαιτεί μέρες εργασίας, έγινε χωρίς να πάρει είδηση κανείς από όσους υποτίθεται ότι φυλάνε τα σύνορα της χώρας!

Οι υπουργοί, οι καθηγητές και οι γονείς που τους έχει πιάσει η ανησυχία μην εκμεταλλευτούν οι φασίστες τους μαθητές και κυριαρχήσουν στα σχολεία καλά θα κάνουν να κοιτάξουν πρώτα να ανησυχήσουν για το μπάχαλο που έχει καταντήσει τη χώρα- και τα σχολεία- η πολιτική της κυβέρνησης και οι κολλημένες ιδεοληψίες τους. Οι οποίες ανοίγουν τις πόρτες για να μπουν οι φασίστες στα σχολεία. Αυτοί γιγάντωσαν έτσι τη Χρυσή Αυγή. Κι αυτοί της άνοιξαν τις πόρτες για τις καταλήψεις. Ας κόψουν τον απαυτό τους να τις κλείσουν τώρα. Πριν είναι αργά."



Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018

Ο κοκός, ο βερύκοκος και η Ιθάκη


Image result for εικόνες Ιθάκη πρωθυπουργός 

Ετούτες τις μέρες, όπου νά 'ναι βγαίνουμε από τα μνημόνια, κι αρχίζουμε να καλπάζουμε προς την "ανάπτυξη".

Έτσι, χτές βράδυ, στην βεράντα μου, απολαμβάνοντας την αυγουστιάτικη βραδιά, άκουσα τα νταούλια που αρχίσαν να βαράνε. Ήτανε το ελικόπτερο που έφερνε στην Ιθάκη, τον πρωθυπουργό μας και την συνοδεία του.

Η ευρηματικότητα της αριστεράς είναι ανεξάντλητη. Φτάσαμε επί τέλους στην "Ιθάκη". (Εννοείται αφού περάσαμε τις συμπληγάδες ...). "Η δικιά μας θητεία", θα μας πούνε, "ήτανε η επίτευξη του στόχου", γιατί ... "το φτάσιμον εκεί είναι ο προορισμός σου". Μήπως το φτάσιμον, ήτανε -απλώς- το φτάσιμον στην εξουσία; [Το λέει κι η ταμπέλα της εκδήλωσης, άλλωστε: το μέλλον στα δικά μας χέρια].

Αυτό νομίζει ο πρωθυπουργός μας; Το φτάσιμον; Και μετά; θα πούμε ζήσανε αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα; και τί ακριβώς άλλαξε στην ζωή μας;

Διότι,
  • Αν ο πρωθυπουργός μας ήθελε να διατηρήσει στα 751 ευρώ τον μισθό, αυτό, δεν το κατάφερε, 
  • Αν ήθελε να μην περάσει στα χέρια ξένων η ατομική μας ιδιοκτησία, ούτε αυτό το κατάφερε. 
  • Αντιθέτως, υποθήκευσε και την δημόσια. 
  • Αν ήθελε να καταργήσει με μια μονοκοντυλιά, τα μνημόνια, ούτε αυτό το κατάφερε. 
  • Απεναντίας, μάλιστα, μας έφερε και τα δικά του. 
[Κι είπανε οι διεθνείς φίλοι και εταίροι μας (οι συνεργάτες του σε τούτον τον χαμό μας): αποστολή εξετελέσθη! Δηλαδή ποιά αποστολή; Μα, ο καθολικός έλεγχος της ύπαρξης, της αναπνοής και των ονείρων ενός ολόκληρου λαού].

Βέβαια, είναι μικρός, ο πρωθυπουργός μας, ακόμη! Γι' αυτό δεν ημπορεί τα μεγάλα έργα. Γι' αυτό δεν ημπορεί να σκεφτεί και τους άλλους.
  • Κι αυτοί που καήκανε, φταίγανε, γιατί... είχανε φτιάξει αυθαίρετες κατοικίες. 
  • Κι αυτοί που πνίγηκαν, φταίγανε γιατί είχανε μπαζώσει τα ρέματα. 
  • Κι αυτοί που χάσανε τις δουλειές τους, φταίγανε γιατί πρωτύτερα ψηφίζανε τους κακούς. 
  • Κι αυτοί που τον ψήφισαν φταίνε γιατί τον πιστέψανε και δεχτήκανε να κάνει το Οχι, Ναί!

Αλλάδεν έχουμε παράπονο! Ευχήθηκε και σ' εμάς, χρόνια πολλά, όπως και στους μουσουλάνους εποίκους της χώρας, με την ίδια θέρμη!  [Αυτό μπορούσε να το κάνει. Ήτανε στα μέτρα του. Εξ άλλου, είναι παντελώς ανέξοδο, και πιάνει και τόπο, σε όσους  θυμούνται μόνο μια φράση από μια ολόκληρη συζήτηση!]

Κι έφτασε ένας άνθρωπος με δημόσιο λόγο, ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος να μας ειρωνευθεί για την Παναγία και τις προσευχές μας.
  • Αλοίμονο, αν ο επαγγελματίας δημοσιογράφος, καθίσταται απολογητής των πολιτικών ατοπημάτων! 
  • Αλοίμονο, αν στρατεύεται στην υπηρεσία της πολιτικής προπαγάνδας και τον πνευματικό προσανατολισμό της κοινής γνώμης σε συγκεκριμένες κομματικές σκοπιμότητες. 
  • Αλοίμονο, αν προσβάλλει τα ιερά και τα όσια μεγάλης μερίδας του λαού, της ιστορίας και του πολιτισμού του.. 
  • Αλοίμονο, αν ο δημόσιος λόγος χρησιμοποιείται για την συλλογική εξύβριση των διαφωνούντων. 
  • Αλοίμονο, αν η επαγγελματική αντιδεοντολογία επιδιώκει την επιβολή της ως κανόνα δημόσιας συμπεριφοράς. 
Γιατί, αν ένας δημοσιογράφος εξυβρίζει την πίστη των ανθρώπων (του κοινού που τον διαβάζει και -ακόμη χειρότερα- του κοινού που τον ακούει), αντί να εστιάζεται στα έργα της αρμοδιότητάς του, δηλαδή να παρουσιάζει μετά από ελεγχο ακριβείας τα γεγονότα και να τα αναλύει, αυτά και τις συνέπειές τους, ακόμη και να προσπαθεί να προβλέψει τις άδηλες (μη προφανείς, τις απώτερες) συνέπειές τους, τότε, αυτός παραβιάζει κατά τρόπο προφανή και αντιδεοντολογικό, τον επαγγελματικό του κώδικα, και προβαίνει σε κατάχρηση του επαγγελματικού του δικαιώματος/υποχρέωσης ενημέρωσης, για να μην πώ σε αδικοπραγία. [Για τις προσωπικές του απόψεις, θα μπορούσε να γράψει ένα βιβλίο! κι όχι να υβρίζει συλλογικά, πολίτες και πιστούς, επαγγελματίες και πολιτικούς αντιπάλους!]

Ας μην ξεχνούμε πως ο απροκλήτως εξυβρίζων (όπως εδώ που διεπράχθη παντελής απαξίωση και γελοιοποίηση της μορφής της Παναγίας και του Χριστού) προσβάλλει στην ουσία της ύπαρξής του τον κάθε πιστό και περιάγει αυτόν σε κατάσταση ψυχικού άλγους και οδύνης.

Ακόμη κι όταν -μετά από μια τέτοια (απαράδεκτη) συμπεριφορά- κάποιος, δηλώνει μετάνοια και ομολογία πίστεως, εμμένων  στο μένος και το μίσος του, και συνεχίζοντας την εξύβριση και την εκδικητικότητα προς τους προσβαλλόμενους, αποδεικνύει -ο ουτιδανός- πως η μικρότητά του δεν  αντιλαμβάνεται, ότι τηρεί την ίδια υβριστική και προσβλητική στάση. Δεν αντιλαμβάνεται πως η φίλαυτη επίκληση ομολογίας πίστεως, δεν είναι παρά η ποινική οπισθοχώρηση ενός δειλού,  κι όχι η ανάληψη της ευθύνης για την υπεύθυνη συμπεριφορά να επιλέγει ευθαρσώς την προκλητικότητα, την ρητορική μίσους, την αντικοινωνικότητα και την αυθαιρεσία.

Κι αυτός ζητούσε μια Ιθάκη: Να φτάσουνε στ' αυτιά μας οι θέσεις του και η άποψή του για όλους εμάς, που πανηγυρίσαμε την Χάρη Της. Να πιστέψουμε πως όλοι  εμείς είμαστε ποντικομούρηδες, μαϊμούδες και ασήμαντοι, μπροστά στην έμπνευση, το μεγαλείο και την δύναμη του πνεύματος και της πένας του, καθώς και των υπηρεσιών που παρέχει στα πολιτικά αφεντικά του.

Ας είναι.  "Ὡς χαρίεν ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος !" Εμείς θαυμάζουμε τον άνθρωπο για τις ανθρώπινες ιδιότητές του: τις δυνάμεις που μπορεί να βρεί, το μέτρο που μπορεί να έχει, την δημιουργικότητα και την συναίσθησή του για τα όριά του.

Δεν θαυμάζουμε την ανθρώπινη ύπαρξη για τις αδυναμίες και τις μικρότητές της. Όχι, όταν αυτές οι αδυναμίες, τον κάνουν μικρόν, σαν ένα βερύκοκο, σαν ένα κόκκο άμμου.

Αλλά, τον θαυμάζουμε επειδή μπορεί να τις ξεπερνάει και να αναδύεται ένας νέος άνθρωπος με αρετές και έργο αγάπης.

Κι όσο για τις αληθινές αρετές και τις πίστεις μας, αυτές, θαρρώ δεν χρειάζεται να τις διαλαλούμε [κατά το  Κατά Ματθαίον κεφ. 6. εδ. 5-6:."5 Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὥσπερ οἱ ὑποκριταί, ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἂν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 6 σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸν ταμιεῖόν σου, καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.]

Η Ιθάκη, όμως, δεν είναι το πρόσκαιρο και μεταβατικό "φτάσιμον". Είναι η κάθαρση της ψυχής. Γιατί η Πηνελόπη ήτανε μία, κι εμείς είμαστε πολλοί. Κι αν ο Οδυσσέας εξεπλήρωσε τον προορισμό του επιστρέφοντας στην Ιθάκη και την Πηνελόπη του, αυτό δεν σημαίνει πως κι εμείς θα εκπληρώσουμε κάποιον προορισμό, αν δεν επιστρέψουμε σε κάτι που να μας δένει με το ξεκίνημά μας και τον λόγο του ξεκινήματός μας.

Συνεπώς, "το φτάσιμον" δεν αφορά σε ένα σταθμό, ενός μακρού ταξιδίου. Αφορά σε ενα τρόπο πνευματικόν, που θα μας αποτρέψει από το  να βρεθούμε και πάλι, στα ίδια προβλήματα και στην ίδια ασύνετη κι αδιεξοδη θέση.

Και δεν φαίνεται να συμβαίνει από την πλευρά της κυβέρνησης, κατανόηση της ιστορίας ή συνείδηση της πορείας και του πολιτισμού μας, των αναγκών και των αδιεξόδων μας. Αυτό που φαίνεται να συμβαίνει, είναι πως και μ' ετούτο το καλαπόδι της πολιτικής, ο βηματισμός μας πάσχει, από τους κάλους και τις σκληρύνσεις  που μας προκάλεσααν οι κυβερνητικές πρακτικές, πως δεν πάει μακριά, και πως γρήγορα θα ακρωτηριαστούμε αν δεν "προκάνουμε" να αλλάξουμε καλούπι.

Και κάθαρση ψυχής, δεν προκύπτει από τούτον εδώ τον λόγο! Το αντίθετο μάλιστα -πέρα από τα ψεύδη, και παρά τις λογοτεχνικές και μυθολογικές φιοριτούρες για παιδιά- προκύπτει αμετροέπεια, μνησικακία, εκδικητικότητα, κτητικότητα, φιλοπρωτεία, δημαγωγική προβολή κούφιων πολιτικών οραμάτων, και πολιτική αλαζονεία. Κρίμα!

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Το πανεπιστημιακό άσυλο και το άσυλο των ανιάτων

Image result for εικόνες πανεπιστήμια 
Διαβάζω στην ιστοσελίδα του υπουργείου αποπαίδευσης των ελληνοπαίδων (εδώ) πως ο υπουργός θεωρεί αντιδημοκρατικές τις καταστροφές των πανεπιστημιακών υποδομών και πως αυτές, - οι αντιδημοκρατικές μεν,  καταστροφές δε(!)-, έρχονται συχνά, ως φυσική συνέπεια, οσάκις οι πανεπιστημιακοί στιγματίζουν την γνωστή στο πανελλήνιο ασυδοσία των επαναστατών,  που επιχειρούν οργανωμένα και μαχητικά, να επιβάλλουν, κάθε τόσο, τις οποιεσδήποτε απόψεις τους.

Απορώ μάλιστα, αν οι .. αγωνιστικές αυτές καταστροφικές παρεμβάσεις, που κι ο ίδιος ο υπουργός τις χαρακτηρίζει ως αντιδημοκρατικές, θα συνέβαιναν εντός των πανεπιστημιακών χώρων, αν δεν υπήρχε αυτό το καταραμένο ακαδημαϊκό άσυλο.

Ακατανοήτως, μάλιστα επιχειρείται από την πλευρά του κ. υπουργού,  να δικαιολογηθούν οι καταστροφές, ενώ θα έπρεπε να στιγματισθεί από την Πολιτεία, ρητώς και κατηγορηματικώς, κάθε καταστροφή, οποθενδήποτε προερχομένη, ως μέθοδος συζήτησης και διαπαραγμάτευσης, προκειμένου τα μέρη να καταλήξοιυν σε κάποια συμφωνία.

Γιατί το ακαδημαϊκό πνεύμα,  αφορά την ελεύθερη παραγωγή και την διακίνηση ιδεών και όχι την αυταρχικού (ολοκληρωτικού) χαρακτήρα επιβολή αντιποίνων στην γνώμη και άποψη του άλλου, με καταστροφές δομών και υποδομών..

Οι καταστροφές των πανεπιστημιακών υποδομών, που παγματοποιούνται ως απάντηση και έκφραση οργής ενάντια στην διαπίστωση του πρύτανη ενός πανεπιστημίου ότι "παρόμοια γεγονότα είναι καθημερινότητα στα Πανεπιστήμια όλης της χώρας", είναι αυθαιρεσία, ολοκληρωτισμός και τραμπουκισμός! Είναι ευθεία απειλή και κατατρομοκράτηση της αντίθετης γνώμης.  Ιδιαίτερα  μάλιστα, όταν η διαπίστωση αυτή, δεν είναι η άποψη κάποιου, αλλά η απλή διατύπωση της πραγματικότητας, άσχετα από τον αριθμό των προσώπων που τολμούν να αρθρώσουν αυτήν την αλήθεια.

Φαίνεται, πως ο υπουργός μας, ζεί στον πλανήτη της εξουσίας, κι όχι της πολιτικής. Στο γεγονός  -όπως ισχυρίζεται ο ίδιος- ότι "στην τελευταία Σύνοδο Πρυτάνεων, ουδείς έθεσε θέμα αλλαγής του Νόμου που επαναφέρει το ακαδημαϊκό άσυλο στα Πανεπιστήμια" θα αντιτείνουμε πως ο νόμος είναι υπόθεση της Βουλής και πολιτικής βούλησης της Κυβέρνησης

Κι η προηγούμενη Βουλή είχε αποφασίσει -με 257 βουλευτές επί συνόλου 300-, πως δεν επιθυμεί πια ο ελληνικός λαός "το (πανεπιστημιακό) άσυλο της ασυδοσίας", των γνωστών επαναστατών, που πιστεύουν μόνο "στο (πολιτικό) δίκιο και την (πολιτική) "αλήθεια" που οι ίδιοι επιδιώκουν". Γιατί το Πανεπιστήμιο δεν είναι πυλώνας της πολιτικής εξουσίας, αλλά πυλώνας παιδείας και εκπαίδευσης στην υπηρεσία της κοινωνίας και της προοπτικής της. Εξάλλου, το πολιτικό δίκιο και η πολιτική αλήθεια είναι κομματικά ιδεολογήματα με στόχο την εξουσία.

Θα μου πείτε, σήμερα, στην πατρίδα μας, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια και το δίκιο! Γιατί σήμερα, εδώ, το δίκιο κι η αλήθεια είναι πολιτικές επιλογές προπετών επαναστατών, και όχι κατηγορήματα που έχουνε σχέση με την πραγματικότητα και τα γεγονότα.

Σαφέστατα, επομένως, εξηγείται αυτό που εννοούσε ο υπουργός μας όταν αποφάνθηκε πως "είναι απαράδεκτες οι αναφορές του κ. Πρύτανη ότι παρόμοια γεγονότα είναι καθημερινότητα στα Πανεπιστήμια όλης της χώρας". Γιατί ο κ. υπουργός πιστεύει πως δεν πρέπει να λέμε όσα δεν συνηγορούν με τις πολιτικές μεθοδεύσεις του, κι ότι αν η πραγματικότητα τον διαψεύδει, μας ενθαρρύνει να τυφλωθούμε, ώστε να είναι "άμωμος", κι αυτός και η πολιτική του!

Περαστικά μας!