Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

Η συμφωνία των Προεστών!


 

Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί το κατ' εξοχήν όχημα
  • για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, και 
  • για να καταφέρουν οι οσονούπω απερχόμενοι, να καρπωθούν, πριν από τις εκλογές, την ηγεσία ενός  πολιτικού ακροατηρίου, που ορφάνεψε από ηγέτες, γιατί όλοι τους αποδείχτηκαν άχρηστοι, ατομιστές, καιροσκόποι, μικροί και λίγοι.

Κι αναζητούν (οι τελευτώντες κρατούντες) νέο πολιτικό ακροατήριο,  επειδή απέτυχαν να πείσουν με τα προτάγματα που έθεσαν για να εκλεγούν, κι επειδή  τα προτάγματα αυτά, τα κουρέλιασαν ένα-ένα, με δική τους πρωτοβουλία και επιλογή.

Στα χρόνια που περάσανε, είδαμε πολιτικά κόμματα που αναδείχθηκαν με ποσοστά πάνω από το 30% και το 40% να καταρρέουν και να θρυμματίζονται σε βαθμό απαγορευτικό για την συνέχιση της οποιασδήποτε αυτόνομης πολιτικής επίδρασή τους.

Είδαμε, επίσης, πολιτευτές να εκλιπαρούν για ένα οφφίτσιο στις νέες εξουσίες που αναδείχτηκαν, και την αθρόα τους μετατόπιση κάτω από την ομπρέλλα αυτής της αναιδούς εξουσίας. Είδαμε ηγετίσκους να διαδραματίζουν πολιτικούς μεταπρατικούς ρόλους. Να ξεκινάνε από την πατρίδα και τους έλληνες και να καταλήγουν δια της σιωπής τους να στηρίζουν πολιτικές χάριν των εισβολέων και πολιτικές των αποδομητών της συνοχής της ελληνικής κοινωνίας, του πολιτισμού και της ιστορίας της. Ας είναι. Πολλοί είναι που πετροβολάνε την καρυδιά. Ποιόν να πετροβολήσουν, την βαλανιδιά ή την αγραπιδιά;

Είδαμε αλλοπρόσαλλες πολιτικές συζεύξεις και συμπαιγνίες, να συστεγάζονται -τάχα- για τον ίδιο σκοπό, να μετέρχονται την εξουσία χάριν ιδιοτελών σκοπών, και να μην αντιστέκονται στην αντεθνική τακτοποίηση οφλημάτων αρχαίων!

Ήδη, η συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα του κ. Τσίπρα και στο γιουγκοσλαβικό κρατίδιο, μας οδηγεί κατ' ευθείαν στην επίλυση προβλημάτων της γείτονος χώρας και ταυτόχρονα στην δημιουργία προβλημάτων στην δική μας την χώρα.

Στην συζήτηση που έγινε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, η κυβερνητική πλευρά μας εξηγούσε τα ανεξήγητα, πως από ανοησία εναντιούμεθα στην συμφωνία. Ευθέως κατηγορηθήκαμε από τον κ. Κοτζιά, πως δεν καταλαβαίνουμε απλές έννοιες, που θα τις καταλάβαινε κι ένας μαθητής του δημοτικού!

Όμως ο πρώην υπουργός, δεν μας διευκρίνισε πλήρως το νόημα που έχουν οι μείζονες και οι ελάσσονες προτάσεις των συλλογισμών του.
  • Δεν μας εξήγησε για ποιόν λόγο δέχτηκε, επιστημονικά ζητήματα (όπως η προέλευση μιας γλώσσας) να αποτελούν  ορισμούς πλασματικών εννοιών στην συμφωνία με την γείτονα χώρα. (Γιατί η σλαβικής προέλευσης γλώσσα της γείτονος να ονομάζεται βάσει όρου της συμβάσεως και όχι βάσει των πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας, ό,τι ακριβώς προκύπτει πως είναι).
  • Επίσης, γιατί χρησιμοποιείται (στις εξηγήσεις του) ο όρος ιθαγένεια που νοηματικά αντιστοιχεί στην εθνοτική καταγωγή, κι όχι ο όρος υπηκοότητα που υποδηλώνει την εξουσία του κράτους υπό την οποία διάγουν οι πολίτες του).
  • Δεν μας εξήγησε τί θα κάνουμε με τα υλικά και άυλα μακεδονικά μας "προϊόντα": το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, το αεροδρόμιο της Μακεδονίας, τον μακεδονικό χαλβά, κ.ο.κ. Θα τα καταργήσουμε για να μην ενοχλούνται οι γείτονες, ή θα τους αλλάξουμε "ταυτότητα φύλου", και θα τα λέμε με όνομα που υποδηλώνει πως βρίσκονται "νότια της νεοσύστατης Βόρειας Μακεδονίας"; (Τώρα που μάθαμε το κόλπο της αλλαγής φύλου, με μόνη μια δήλωση, θα το κάνουμε και για το κάθε τί! έτσι, χάριν γούστου!).
Ετούτη η αποστροφή του πρώην υπουργού των εξωτερικών, μ' έκανε να ξανα-φυλλομετρήσω την εν λόγω συμφωνία. Από πού ν' αρχίσεις...
  • Από την ψευδή και προσχηματική καθομολόγηση ότι τα μέρη καθοδηγούνται από το πνεύμα και τις αρχές της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και της αξιοπρέπειας;
  • Αλήθεια, ποιό ανθρώπινο δικαίωμα, και τίνος, είναι αυτό, που υποχρεώνει κάποιον άλλο να καταργεί την ιστορία του, την ύπαρξη και τον πολιτισμό του, για να μην ενοχλείται ο γείτονάς του;
  • Και ποιό δικαίωμα του γείτονα, που αρπάζει και υιοθετεί τα σύμβολα και την ιστορία ενός άλλου λαού, μπορεί να σταθεί στην λογική, την ιστορία και τον πολιτισμό και να μη χαρακτηριστεί αποτρόπαιη, ανήθικη, αισχρή κι απολίτιστη αρπαγή;  
  • Μόνο η κατοχή της Κύπρου από τους Τούρκους, η εξολόθρευση ανθρώπων στους γερμανικούς φούρνους (επειδή δεν ταίριαζαν με τα γερμανικά γούστα), ο βομβαρδισμός και η καταστροφή του Ιράκ που είχε πετρέλαια, η εξόντωση του Καντάφι γιατί είχε άποψη, και η ευρωπαϊκής έμπνευσης  οικονομική χρεωκοπία της Ελλάδας, που είχε πολιτισμό και ιστορία, έτσι ώστε να πάψει πια ο έλληνας να μιλάει, να σκέφτεται και νά θέλει. 
  • Μόνον όλα αυτά τα εγκληματικά πεπραγμένα, μένουν άκριτα, απρόσβλητα, σταθερά, αναπότρεπτα κι αναντίρρητα στον παρόντα αιώνα, τον απατεώνα...

Και ορίζεται, προ πάντων, να σεβασθούμε την αξιοπρέπεια του άρπαγα, του κατακτητή και του οσφυοκάμπτη που συμμορφώνεται στις απαιτήσεις των ισχυρών.

Συμφώνησαν ακόμη, τα Μέρη (στο Προοίμιο της συμφωνίας), χάριν της ειρήνης, να μην έχουμε εμείς, και νά 'χουνε μόνον αυτοί, Μακεδονία. Γιατί από εδώ και στο εξής, αν εμείς διατεινόμαστε για τα μέχρι σήμερα μακεδονικά μας προϊόντα, τις επιχειρήσεις, την γεωγραφική μας περιφέρεια, τις δομές, τα ιδρύματα και τους θεσμούς της Μακεδονίας μας, μπορεί να θεωρηθούμε επεκτατιστές, αλυτρωτικοί, ρήτορες μίσους, αναθεωρητές της συμφωνίας. Γι' αυτό θα πρέπει να σιωπήσουμε, να σκάσουμε, πώς το λένε, και να μην ξαναβγάλουμε άχνα πατριωτική, άχνα φιλοπατρίας, ή αγανάχτησης για τούτη την αναίσχυντη προσβολή της αξιοπρέπειας του λαού μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας, που μας επιβάλει η σημερινή Πολιτεία μας, για να φανεί αρεστή στους ξένους και στους γείτονες. Και ασφαλώς, ευγνώμων, σε ικανοποιητική ανταπόδοση παλαιών πολιτικών διευκολύνσεων...

Οι άρχοντές μας, φρέσκοι στην εξουσία, δεν είχανε ποτέ τους κοπιάσει για να δημιουργήσουνε κάτι που θα μείνει, και που θα ωφελήσει τον τόπο και τον κόσμο. Ήρθανε κουρσάροι, με καθρέφτες και χάντρες, για να δρέψουνε δάφνες και να σπείρουνε τριβόλους, κι όχι για να καλλιεργήσουνε σκεφτόμενοι τον θέρο του λαού και του τόπου.

Και, ενώ ώρισαν πως η χώρα μας υποχρεούται να κυρώσει χωρίς καθυστέρηση όσα συμφωνήθηκαν, μόλις οι αντισυμβαλλόμενοι πάρουν όλα όσα ήθελαν, αμέσως, ορίστηκε στους αντισυμβαλλόμενους πενταετής "τεχνική" και "πολιτική" μεταβατική περίοδος για την χρήση των συμφωνηθεντων όρων, στα έντυπά τους, στο εσωτερικό τους και στα διεθνή φόρα!

Κι αναρωτιέμαι: αφού υπογράψαμε πως είμαστε υποχρεωμένοι να κυρώσουμε αμελλητί, για τί πράγμα ακριβώς, σκοτωνόμαστε, συζητάμε και ψηφίζουμε στο ελληνικό κοινοβούλιο; Και για ποιό λόγο, εμείς θα τους βοηθήσουμε αμελλητί, κι εκείνοι θα εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους εντός πενταετούς "τεχνικής" και "πολιτικής" μεταβατικής περιόδου;

Κι ακολουθούν οι αρραβώνες... όπου η Ελλάδα υπόσχεται ότι δεν θα μπλοκάρει την είσοδο της γείτονος χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, κι ότι δεσμεύεται να υποστηρίζει τα διεθνή αιτήματά της...

Έπονται όμως, οι (ήδη, πριν τεθεί η υπογραφή μας) καταστρατηγημένες δεσμεύσεις. Καταστρατηγημένες, όχι από την πλευρά της χώρας μας, αλλά από την πλευρά της γείτονος (η πιο χοντροκομένη καταστρατήγηση, είναι ότι ήδη σπάσανε τους συνοριακούς δείκτες και δεν ενημερωθήκαμε σχετικά με την αποκατάστασή τους, ή με την στάση της ελληνικής πολιτείας για το θέμα αυτό).

Ακολουθούν οι δεσμεύσεις περί του μέλλοντος. Ως γνωστόν, στο δίκαιο, οι μονομερώς δεσμευτικές συμφωνίες για το διηνεκές μέλλον, είναι ανίσχυρες, ως ανήθικες, ή ως υπερβολικά δεσμευτικές. Θα προσθέσουμε, πως το μέλλον είναι απρόβλεπτο, γιατί -μεταξύ άλλων- και οι οικονομικοί πειρασμοί είναι μεγάλοι.

Ο ΟΗΕ ανάμεσα στις αρχές που διακηρύσσσει ότι ισχύουν ανάμεσα στα πολιτισμένα κράτη, ορίζει την μη επίθεση κλπ., αλλά, η ανθρωπότητα εξακολουθεί ασταμάτητα να μαστίζεται από πολέμους, που ξεριζώνουν τον κόσμο από τις εστίες του, ιδιαίτερα μάλιστα σε χώρες που είναι στρατιωτικά ανίσχυρες να αντιμετωπίσουν εισβολείς, που εποφθαλμιούν την γεωγραφική τους θέση ή τον πλούτο τους, ή εκεί όπου οι επιθέσεις των ισχυρών είναι ανελέητες κι ανάλγητες. Κι ο ΟΗΕ διαιτητεύει... στην έχθρα.

Οι δεσμεύσεις της γείτονος περί αποχής της από εχθρικές και αντισυμβατικές ενέργειες, ήδη έχουν αδρανήσει. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση απαιτεί από τους ΄Ελληνες να ξεχάσουν τί εκχωρείται, και αδιαμαρτύρητα να σιωπούν, γιατί η άποψή τους μπορεί να θεωρηθεί αξιόποινη και τιμωρητέα απειλή και εχθρική ενέργεια, όπως οι αφίσες των απελπισμένων πατριωτών που διαπορούντες απευθύνονται στους εκπροσώπους τους. Εδώ πλέον, φαίνεται πως η ελευθερία του λόγου έχει μείνει μόνο για τους κυβερνητικούς, και για όσους συμφωνούν, έστω και επί οφφιτσίω, με όσα η κυβέρνηση ευαγγελίζεται, ακόμη κι αν αυτά αφορούν τον εξανδραποδισμό των ελλήνων και την απεμπόληση της περιουσίας του.

Απαραίτητος όρος για την ολοκλήρωση της συμφωνίας αυτής, φαίνεται πως ήτανε και η υπόσχεση, και ταυτόχρονα η δέσμευση των υπογραφόντων, πως θα πατάξουν αλύπητα, κάθε αντίθετη φωνή.

Και καλά, ο Ζάεφ, δεν έχει κανένα πρόβλημα, γιατί επέτυχε αυτά ακριβώς που ήθελε να φαίνονται. Όσο για εκείνα που θέλει και δεν φαίνονται, αυτά θα τα επιδιώξει, ακόμη και παραβιάζοντας την συμφωνία. Ήδη αυτό έχει ξεκινήσει, με τους γκρεμισμένους συνοριοδείκτες...
Ο πρωθυπουργός μας, και οι συν αυτώ (βλ. δήλωση Γαβρόγλου πως θα διώκει όποιον γράφει γι' αυτόν) δεν θα διστάσει να προβεί σε διωγμούς διαφωνούντων. Έχει, αποδεδειγμένως, και τα μέσα και την σχετική αντίληψη και συμπεριφορά....

Ακολουθεί (στο άρθρο 7) ο δια της συμφωνίας προσδιορισμός του όρου "Μακεδονία" και "Μακεδών": και συμφωνείται το ανήκουστο: πως με τους ίδιους τους όρους αυτούς, άλλο πράγμα εννοούν οι Σλάβοι, κι άλλο οι Έλληνες. Σημάδια της εποχής.
Ο Τσίπρας ισχυρίζεται ότι με το όνομα Μακεδονία, εμείς αποκαλούμε το βόρειο τμήμα της χώρας μας [πράγμα που δεν ισχύει ακριβώς, γιατί η Μακεδονία καταλαμβάνει το κεντρικό βόρειο τμήμα της χώρας μας, αφού βορειο-δυτικά έχουμε την Ήπειρο, και βορειο-ανατολικά έχουμε την Θράκη μας].

Και βάζει (ο Τσίπρας) στο μυαλό των γειτόνων μας πως για Μακεδονία  και Μακεδόνες θεωρεί την "περιοχή και τον πληθυσμό της βόρειας περιοχής της χώρας (μήπως σκοπεύει να χαρίσει την Θράκη στους Τούρκους, και την Ήπειρο στους Αλβανούς;), και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και τον ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα". Αυτό. (Κι από σήμερα και πέρα, τί;) Έτσι, σκέτο; Αδιευκρίνιστα ή κακώς προσδιορισμένα, παραμένουν πολλά, ασφαλώς.

Από την άλλη, οι σλάβοι, παραδέχονται για Μακεδονία και Μακεδόνες την επικράτεια (ποιά επικράτεια;), την γλώσσα, τον πληθυσμό και τα χαρακτηριστικά τους, με την δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από την Μακεδονία και τους Μακεδόνες της Ελλάδας!!! Κι όλα αυτά, χωρίς σαφή προσδιορισμό της γεωγραφικής θέσης και σχέσης της χώρας τους με την δική μας. (Η λεκτική/περιφραστική περιγραφή είναι τόσο αναγκαία -ειδικά, στην συγκεκριμένη αυτή χρονική συγκυρία- όσο είναι για τους τυφλούς. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα πεζοδρόμια). Κι αυτό, επειδή, συχνά συμβαίνει, στους καιρούς μας να αλλάζουν τα πράγματα, απλώς και μόνο εξαιτίας της διάθεσης -και των συμμαχιών- κάποιου, που θέλει να τα αλλάξει. Και δεν έχουμε λίγους, τέτοιους γείτονες. Όπως άλλαξε η Κύπρος μέσα σε λίγο καιρό. Μπήκαν μέσα οι Τούρκοι, πριν από 45 χρόνια, και τώρα πια, διεκδικούν και τα ρέστα, της Κύπρου. Κι ο πολιτισμένος κόσμος δεν ανακατεύεται πλέον σε μια διμερή διαφορά, αφού προηγουμένως είχε τεχνηέντως μεσολαβήσει στην δημιουργία της!
Τελικά, με το άρθρο 7 της συμφωνίας, δηλώνεται πως όλα γίνονται χωρίς καμμιά πρόθεση εκατέρωθεν αλλοίωσης ή επηρεασμού! Δηλαδή, για ποιόν λόγο γίνονται; Για το τίποτε;  Φαίνεται πως γίνονται για τα μάτια μας, μόνο! Πρέπει να έχουμε (εμείς ή αυτοί, ή να μας θωρρεί ένα παγκόσμιο) αφοπλιστικό βλέμμα!

Δεν σταματάμε εδώ. Παρακάτω (άρθρο 8) αρχίζουν οι διεμβολισμοί: όποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη θεωρεί ότι θίγεται, το λέει στο άλλο, και αυτό θα φροντίσει, αποτελεσματικά μάλιστα-χωρίς αντιρρήσεις, διαμαρτυρίες, διευκρινίσεις ή άλλα μέτρα-, να άρει την ενόχληση.

Στους αντισυμβαλλομένους μας, παρέχονται (για τα μάτια του κόσμου) κάποιες πεντάμηνες και εξάμηνες προθεσμίες για να τακτοποιήσουν μερικές από τις λαθροχειρίες που έχουν ήδη υιοθετήσει στην πρακτική τους, σχετικά με ελληνικά πολιτισμικά και ιστορικά σύμβολα. Και λέμε για τα μάτια του κόσμου, επειδή έχει ήδη ορισθεί -παραπάνω- πενταετής και δεκαετής "τεχνική ή πολιτική" μεταβατική προθεσμία κλπ. κλπ....

Σπουδαίος διεμβολισμός είναι εκείνος, που αναφέρεται στην εκ νέου συγγραφή των βιβλίων της ιστορίας, υπό την εποπτεία μάλιστα των υπουργείων εξωτερικών, και η αρμόδια επιτροπή τους θα αναθεωρήσει ακόμη και ιστορικούς άτλαντες αν δεν ανταποκρίνονται στις επιδιώξεις της συμφωνίας. Κι αναρωτιέμαι: Τί είναι τούτο πάλι; Θα αλλάξουμε και το αποτυπωμένο παρελθόν; Καλά, να αλλάξουμε τους γεωγραφικούς άτλαντες, για να απεικονίσουμε το σήμερα (την τουρκική κατοχή της Κύπρου, την διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας σε κρατίδια, κλπ), θα αλλάξουμε και την αρχαιολογία έτσι ώστε να συμπλέει με την σύμβαση;

Και... για να μην παίρνουμε αέρα, η επιτροπή θα επιβλέπει και θα συνεδριάζει τακτικά για να ελέγχει... Όχι, τί νομίζατε, πως θα μείνετε ελεύθεροι να αποφασίζετε παιδαγωγικά και επιστημονικά; Όχι! Δημοκρατικά, η κυβέρνηση αποφάσισε πως θα αποφασίζει αυτή. Το επιτάσσει, άλλωστε, η νεωτεριστική προσέγγιση θεώρησης της ιστορίας και η νεωτερικώ τω τρόπω (ερήμην των λαών) λήψη πολιτικών αποφάσεων!

Η συμφωνία ορίζει ότι από εδώ και στο εξής, τέρμα οι ιστορικοί και οι επιστήμονες! Η συγγραφή των σχολικών βιβλίων ειδικά για την ιστορία, θα καθοδηγείται από την κυβέρνηση (από επιτροπή του αρμόδιου υπουργείου -εδώ των εξωτερικών). Όπως έγινε και με τα θρησκευτικά. Η κυβέρνηση αποφασίζει για όλα όσα πρέπει να μάθει το κάθε ελληνόπουλο. Αυτά θα τα ορίζει και θα τα καθορίζει η κυβέρνηση του Τσίπρα και όσοι συμπλέουν, από αυτούς που βρίσκονται στην ΜΕΚΑ (Μονάδα Εντατικού Κινδύνου Αποβολής τους από την πολιτική ζωή του τόπου).

Δημιουργήθηκε στις Πρέσπες, μια τόσο ωραία ατμόσφαιρα με τους γείτονές μας (είδαμε γλέντια, βαρκούλες, ψάθινα καπέλλα, γέλια, αγκαλιές και κόκκινες γραβάτες να ανεμίζουν στον αέρα), μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα, είδα κάτι λίγο από Αγγελόπουλο, έτσι που πια, συμφωνήθηκε να βαθύνουμε τις σχέσεις μας, και -ει δυνατόν- να συγχωνευθούμε κιόλας, να διευρύνουμε τις συνεργασίες μας και να συνενωθούμε βρε παιδί μου, σε ένα σώμα, μια ψυχή. Τέτοιος έρωτας! Όχι έτσι απλά, ο ένας για τον άλλον, αλλά για το καλό όλου του κόσμου! Όλης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (άρθρο 11)! Φαντάζομαι τί θα γίνει όταν θα μπεί και η Τουρκία στο παιχνίδι! Ο Τσίπρας, αν ζεί πολιτικά, θα είναι ο άρχοντας των ευρωπαίων φτωχοδιαβόλων!

Μάλιστα, τα πράγματα είναι τόσο σπουδαία και σοβαρά που θα αρχίσουν οι συνεργασίες, με τακτικές επισκέψεις σε επίπεδο πρωθυπουργών, προς αντιμετώπιση και του παραμικρού προβλήματος. Είναι τόσο βαθειά πεπεισμένοι οι συμβαλλόμενοι ότι η ανάπτυξη και η ενδυνάμωση των επαφών τους θα οικοδομήσει φιλία, συνεργασία και σχέσεις καλής γειτονίας, που θα υποστηρίξουν επαφές και συναντήσεις σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα. Η αστυνομία θα κυνηγάει όσους έχουν αντιρρήσεις στην εκχώρηση, και η δικαιοσύνη θα τους καταδικάζει. Οι πολιτικοί θα απευθύνονται στα δικαστήρια για όσους διαφωνούν με τις πολιτικές τους και η ελευθερία του λόγου θα καταργηθεί για να επιτελούνται ανενόχλητα οι προδοσίες και οι κάθε είδους πολιτικοί αυταρχισμοί. Η πολιτική ορθότητα (να μην στενοχωρούμε τον αντίπαλό μας στις ιδέες) θα επιβληθεί δια νόμου, ώστε να μην θίγονται όσοι αγωνιούν για να βρούνε μια θέση στην ιστορία του μέλλοντος, από τις αντιδράσεις των ελλήνων που αγωνίζονται για την προάσπιση των πατρώων τους.  

Οι έλληνες καλούνται να υιοθετήσουν μια νέα ταυτότητα (νομική αυτή την φορά), χωρίς την ιστορία τους, αφού,  με τις ξεδιάντροπες ευλογίες της (ασθενώς ελληνικής) ηγεσίας τους, την εγκολπώνονται τρίτοι.

Με τον κατάλληλο τρόπο, εννοείται, στο περίκλειστο γειτονικό μας κράτος θα δώσουμε διέξοδο στη θάλασσά μας, αφού είπαμε πως δεν θα εμποδίζουμε την μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών. 

Άσχετα που αυτοί κλείσανε τα σύνορά τους, έτσι ώστε να μείνουνε αποκλεισμένοι στην Ελλάδα και να επιβαρύνουν την ζωή μας και τον τόπο μας, αυτές οι μυριάδες των κινουμένων προς την ευρώπη ασιατικών και αφρικανικών πληθυσμών. Κλείσανε τα σύνορά τους, εμποδίζοντας αυτούς τους ανθρώπους να βρούνε το μέλλον που αναζητούσαν στην ευρώπη. Έκλεισαν τα σύνορά τους, ασφαλώς για λόγους "καλής γειτονίας"!

Το άρθρο 15 προβλέπει ολομέτωπη οικονομική συνεργασία. Αυτοί κι εμείς, στο στίβο της επιχειρηματικότητας! Δίπλα-δίπλα στην ανάπτυξη υποδομών, συνεργασία στην ενέργεια, και παροχή από εμάς τεχνογνωσίας και εμπειρίας! Κι όλα αυτά, με την ευκαιρία, που -ουσιαστικά- τους εκχωρούμε το ιστορικό μας όνομα και τον πολιτισμό, κι ας λένε αυτοί ότι αλλιώς εννοούν τον όρο Μακεδονία! Τον εννοούν ακριβώς ως Μακεδονία, με την έννοια που του προσδίδει η ιστορία του, γιατί ο τόπος γι' αυτούς, δεν ιστορείται ως Μακεδονία, αλλά ως vardaska.
Αλλά το πιο κορυφαίο σημείο σύγκλισης των συμβαλλομένων είναι (άρθρο 15) εκείνο, που αναφέρεται στην εκπαίδευση, την υγεία, τον πολιτισμό, την έρευνα, την τεχνολογία και τις μεταφορές. Και την επιστήμη. 

Και την επιστήμη. Γενικά. Δηλαδή, την φιλοσοφία της επιστήμης, την κοινωνιολογία της επιστήμης, την οικονομετρία της επιστήμης, κ.ο.κ. Αλλά όχι της ιστορίας. 

Γιατί η ιστορία, φαίνεται, πως δεν θεωρείται επιστήμη, αφού τα πορίσματά της αχρηστεύονται από την πολιτική. Η ιστορία για όλους αυτούς, τους συμβαλλομένους και τους συμβούλους τους, είναι ένα αγκάθι στα σχέδιά τους, που καλό είναι να αναθεωρείται κατά περίπτωση. Αν η Ιστορία δεν αποτελεί εμπόδιο, μένει ως έχει. Αν, όμως, εμποδίζει, την καταργούν, και επιβάλλουν την κατάργησή της, με νόμους και διώξεις. Με ύβρεις και γελοιοποίηση. Με απειλές και αυταρχισμό.

Είναι τα νέα πολιτικά ήθη. Είναι το αποτέλεσμα της απαιδευσίας, της έλλειψης ήθους, και της έλλειψης (και εθνικής) συνείδησης, που σιγά-σιγά από τάση μερικών δυναμικών ομάδων, έγινε πεποίθηση και τρόπος πολιτικής επιβολής. Και, πάντοτε, κάτω από μια πολιτική, λανθάνουν ορισμένα συμφέροντα. Οι εξυπηρετικοί "αγωγοί" των συμφερόντων, συχνά δεν τα γνωρίζουν, αλλ' απλώς ως θεραπαινίδες, τα υπηρετούν, ωφελούμενοι προσωπικώς, κατά περίσταση. Πολύ αργά, δυστυχώς, ανακαλύπτουν την ζημία που επέφεραν στους δικούς τους, και τότε ως άχρηστοι απορρίπτονται και από τους ανωτέρους εντολείς τους, και από τους -κατ' αρχήν πεπλανημένους- ψηφοφόρους τους.

Η απαιδευσία και η αήθεια, ποτέ δεν επιβραβεύονται εις τέλος. Ούτε παραμένουν ες αεί κρυμμένες στο σκότος. Είναι τόσο εκτυφλωτική η παρουσία τους, ώστε σχίζει και το πιο πυκνό σκοτάδι από απουσία της λογικής και της αίσθησης της πραγματικότητας, με το οποίο είναι τυλιγμένη η αρχική τους εμφάνιση.

Οι συμβαλλόμενοι δέχονται με το παραπάνω άρθρο, ότι η συνεργασία μεταξύ κρατών και κοινωνιών είναι σημαντική-απαραίτητη- ιδιαιτέρως όσον αφορά κοινωνικές δραστηριότητες (ΜΚΟ, προβολή και επίδειξη κοινωνικών ρευμάτων, προβολή αιτημάτων, οικονομικές διεκδικήσεις, υποβολή πολιτικών), τεχνολογίες (εύκολη διασπορά ειδήσεων, παραποίηση ειδήσεων, επικοινωνίες, κοινωνικά δίκτυα, τάσεις, σχέσεις, διαμόρφωση της κοινής γνώμης, επιρροές) και πολιτισμό.

Θα συνεργαστούμε, λέει, και για την κλοπή και λαθρεμπορία πολιτιστικών αγαθών. Αυτοί, ασφαλώς δεν εννοούν ότι οι ίδιοι είναι οι πρώτοι δράστες κλοπής και λαθροχρησίας πολιτιστικών υλικών και άυλων αγαθών, κι ότι αυτούς πρέπει πρώτα-πρώτα να καταγγείλουμε για το έγκλημα αυτό!

Επίσης, συνομολογούν τα συμβαλλόμενα μέρη,  ότι θα συνεργαστούνε ειρηνικά (με την δια σφύρας και άκμονος εξαφάνιση των διαφορών!) για την επίλυση των εμφανιζόμενων διαφορών και προβλημάτων  και θα ζητήσουν ακόμη και την σύμπραξη του ΟΗΕ! Μήπως, ο ΟΗΕ δεν έχει αποδειχτεί μέχρι σήμερα, καταλύτης των παγκόσμιων διαφορών και διχοστασιών; Τώρα, ηρεμήσαμε!

Επίσης, θα συνεργαστούνε και αμυντικά, κατά των απειλούντων την ειρήνη και την ακεραιότητά μας. Δηλαδή, θα συνεργαστούμε με μια χούφτα αδύναμους κι ανίσχυρους, κατά των ισχυρών εχθρών μας! Αλήθεια, μπορούμε να το πιστέψουμε αυτό ως λογική πρόταση, γνωρίζοντας τις σχέσεις τους με την Τουρκία και τις εσωτερικές τους διαθέσεις, που εξακολουθούν να υπάρχουν, παρά τις πολιτικές ζυμώσεις για να εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες -προς υπερψήφιση της συμφωνίας-πλειοψηφίες;

Η συμφωνία των Προεστών, είναι πια μπροστά στην πόρτα μας. Οι προεστοί που θα αναδειχθούν από αυτό το παιχνίδι, θα είναι εκείνοι που θα μας εμπλέξουν σε ένα νέο κύκλο αντεγκλήσεων και αλληλοκατηγοριών, απλά και μόνο για να αναρριχηθούν στην εγχώρια πολιτική εξουσία.

Ακόμη κι αν πολλοί εμίσησαν την δόξα, δεν βρέθηκε, ακόμη, εκείνος που εμίσησε την εξουσία. Και η εξουσία δεν παρέχεται δωρεάν. Εκτός από την ζωή των άλλων, καμμιά φορά απαιτεί και την ψυχή του αναβάτη στον θρόνο της.

Ας ελπίσουμε ως Έλληνες, ότι δεν θα σταθεί σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, να αγαπήσει περισσότερο την ολιγόμηνη πολιτική του καρέκλα, έναντι του μέλλοντος της χώρας και του λαού, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.

Ας ελπίσουμε ότι η απαιδευσία, ο παραλογισμός, η αήθεια, η ιδιοτέλεια, η αυτοπροβολή και η εξουσιολαγνεία δεν υπερτερούν της λογικής και της εντιμότητος.

Αλλιώς, η ευθύνη ανήκει σε όλους μας.
  • Σ' εμάς που -κόντρα στην λογική, ιδιοτελώς και αυταπατώμενοι- αναδείξαμε αντιπροσώπους αήθεις, ευήθεις και εφιάλτες, 
  • και σ' όλους εκείνους που δεν δίστασαν να μας εξαπατήσουν, και να εμπλακούν σε πολιτικό αγώνα, από αρχομανία και ιδιοτέλεια.
Αλλά, η Ιστορία δεν σταματάει εδώ. Δεν την σταματούν οι εφιάλτες. Δεν μπορεί, κάποτε θα κάνει ξαστεριά, κάποτε θα ξημερώσει.

Στον απόηχο του σημερινού Συλλαλητηρίου, διαβάζω πως ειπώθηκε "χρέος μας να απομονώσουμε τους ακραίους..."

Μα αυτό κάναμε κι εμείς σήμερα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου