Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Δούρειος Ίππος οι Οpinion makers, για την ύπνωση του λαού


Image result for εικόνες opinion makers 

Υπηρετώντας την προσπάθεια να αποτραπεί η έκφραση των πολιτών, οι "οpinion makers" άρχισαν να προκαταλαμβάνουν ως αρνητικής σημασίας την έκφραση της βούλησης και του φρονήματος του λαού. Πολλοί από αυτούς είχαν αρχίσει με απαξιωτικές μομφές, και χαρακτηρισμούς ανεπίτρεπτους, όπως κάνουν πάντα όσοι θέλουν να επιβάλουν την άποψή τους, ή εκείνοι που υπηρετούν μια συγκεκριμένη τάση. Σαν να λέμε ένα συγκεκριμένο συμφέρον. 

Είναι σαφές, πως ο λαός θέλει  με τα συλλαλητήρια εναντίον της υποδεικνυόμενης λύσης του Σκοπιανού ζητήματος, να διατρανώσει την αντίθεσή του στις μεθοδεύσεις απεμπόλησης των τιμίων του. Να διατρανώσει την αντίθεσή του στα πλάνα και τις στρατηγικές των ισχυρών, και τις έωλες πεποιθήσεις των διαχειριστών της πολιτικής μας σκηνής, αρχόντων και επίδοξων αρχόντων.

Οι περισσότεροι πολιτικοί και οι συνοδοί αυτών οpinion makers, έχουν αποτρεπτική (του συλλαλητηρίου) άποψη (ίσως, λόγω της άγνοιά τους επί του θέματος και της σημασίας του, ή ίσως, λόγω του ενδοτισμού τους) για να μη χαλάσουνε την "ωραία ατμόσφαιρα" που προσδοκούνε να απολαύσουν, παρέα με τους συνομιλητητές και τους -ποικίλης προέλευσης και ποικίλων συμφερόντων- εντολείς τους. Κι όλο αυτό, για να είναι αποδεκτοί και αγαπητοί (ως συμμέτοχοι, άλλως, ως συνένοχοι) στο διεθνές στερέωμα των συσχετισμών των κρατούντων, και δη ως προσώπων! Βλέπετε θεωρούν τίτλο δοξαστικό το "να έχουνε διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στις όποιες εξελίξεις"! Δεν γνωρίζουν άραγε, πως αν κάποιος είναι σοβαρός συνομιλητής και διαπραγματευτής δεν εκτιμά τον ενδοτικό, τον ανόητο, τον αδύναμο, τον αδαή, τον δειλό και ψοφοδεή που έχει απέναντί του; Δεν γνωρίζουν πως αυτό που θα έχουν καταλύσει, είναι η προοπτική δυναμικής της χώρας;

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως στα χρόνια που συνέβαινε να "παράγεται πολιτική" ιστορούνται παλαιότερες πολιτικές τοποθετήσεις (όπως του Μιττεράν, για παράδειγμα) πως κάτι τέτοιο (σαν το σημερινό) μοιάζει ανοσιούργημα σε βάρος των Ελληνικών συμφερόντων!

Ύστερα από το συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη, όπου -όπως μας είπε η κρατική μας ΕΡΤ αρχικά- βρέθηκαν μερικές δεκάδες πολιτών να συμμετέχουν, όλοι έχουνε χάσει την μιλιά τους. Και στην ουσία τώρα νίπτουν τας χείρας τους από την αποκήρυξή του, και εμφανίζονται ανανήπτοντες καθώς ψελλίζουν πως δεν μπορεί κανείς να εμποδίζει τον λαό να εκφράζεται, πως ήτανε πολύς ο κόσμος που συνέρρευσε εκεί, πως βοηθάει η έκφραση της βούλησης του λαού κλπ..


Η απορία μου είναι μ' εκείνους της "αλλαγής" που δεν μπορούνε να συμφωνήσουν σε κάτι θετικό για την χώρα, αλλά σαν μόνη έγνοια τους έχουνε πώς να βοηθήσουνε την "συμπαράταξή" τους για να μην αφανισθεί ολισθαίνοντας προς τον βυθό της εκλογικής αβεβαιότητας. Με τόσα χρόνια "αλλαγή", κι όλοι αυτοί, ακόμη δεν είδανε πού μας φέρανε!

Όπως φαίνεται, η αλλαγή που ευαγγελίζονταν τότε, ήτανε ψεύτικη και γι' αυτό βρεθήκαμε στα τάρταρα του χρέους και της ανοργανωσιάς. Μάλλον, εννοούσανε, απλώς, αλλαγή πολιτικής ηγεσίας.

Σήμερα, η αλλαγή που ευαγγελίζονται, είναι μάλλον αλλαγή των ίδιων: Δεν κομίζουν μήνυμα προς την κοινωνία, αλλά, προς εαυτούς!  Κι αυτό το μήνυμα, είναι πως χρειάζονται "ένα μοντέλο, μια πρακτική, για την διατήρηση της εξουσίας, εσαεί ".

Ετούτο το μήνυμα σημαίνει, με άλλα λόγια: Θα σας λέμε ό,τι θέλετε να ακούσετε, αρκεί να μας ψηφίζετε. Εμείς θα μιλάμε
  • για συνταγματικό τόξο,
  • για δημοκρατία, 
  • για αλλαγή, 
  • και για κακούς φασίστες που πρέπει να εξαφανιστούν από τον τόπο, 
  • για επειείκεια στους αδυνάμους, 
  • για δικαιώματα του λαού, 
  • για προστασία κεκτημένων (ασυδοσίας, ατιμωρησίας, μη πληρωμής, διορισμών ημετέρων, κλπ), κι εσείς θα μας στηρίζετε με την ψήφο σας. 

Όλα αυτά βεβαίως, τα είχε αντιληφθεί ενωρίτερα και καλύτερα η αριστερά, και όπως φαίνεται το διεκπεραιώνει άριστα, μη φειδομένη μέσων, αρχών, ελιγμών, ψευδών, αναιρέσεων, αντιφάσεων, και άλλων προθέσεων και σχημάτων λόγου, όπως πρωθυστέρων, μεταφορών, προσωποποιήσεων, κατά το νοούμενον, κατά συνεκδοχήν, ελλειπτικό, πλεονασμού, κλπ.

Όμως, ποιός είπε ότι τον Έλληνα πολίτη
  • τον ενδιαφέρει το συνταγματικό τόξο ορισμένων,
  • που το χρησιμοποιούν μόνο και μόνο για να εξοβελίσουν τον αντίπαλό τους;
  • γιατί κατακόπτονται να μας "εξασφαλίζουν" μερίδες άχρηστων και αποσματικών ελευθεριών, όταν το σύνταγμα ορίζει πως οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, 
  • πως η προσωπική ελευθερία προστατεύεται για όλους με τον ίδιο τρόπο, 
  • και πως η πίστη είναι ελεύθερη κι όχι ανώτερη ή κατώτερη, 
  • και πως ο καθένας μπορεί ελεύθερα να εκφράζει και να διαδίδει τους στοχασμούς του; 
  • γιατί (αν δεν το κάνουν για τον εαυτό τους)  καθιερώνουν πάσης φύσεως ατιμωρησία και ανοχή στο έγκλημα, όταν το σύνταγμα  ορίζει ότι κάθε έγκλημα διώκεται,  κι αφήνει στον ειδικό νόμο να ορίσει ποιά πράξη είναι έγκλημα και την συγκεκριμένη διαδικασία δίωξής του. 
  • Μήπως νομίζουν πως είναι δυνατόν να υπάρξει ευρυθμία στην κοινωνία,  αν καταργηθούν οι υποχρεωτικοί κανόνες συμπεριφοράς, ή το κάνουν για να "χαϊδέψουν αυτιά" ώστε να φαίνονται αρεστοί στους κάθε λογής παραβάτες; 

Παρ' όλα αυτά, ορισμένοι, παραβλέπουν τις συντεταγμένες ρυθμίσεις και προβαίνουν σε περιγραφή και κατάφωρη και ατιμώρητη παραβίασή τους. Κι αυτό γίνεται, προφανώς, για την εξυπηρέτηση ίδιων συμφερόντων. Αλλά, το ερώτημα δεν είναι γιατί το κάνουν αυτό. Είναι γιατί οι θιγόμενοι από αυτό, επιτρέπουν να εξακολουθεί μια τέτοια τακτική. Αμάθεια; Αδιαφορία; Συνήθεια; Αμέλεια; Αδυναμία; ή μήπως η διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας κατά τον τρόπο αυτόν, συνετέλεσε τελικά, ώστε να νομίζουμε όλοι ότι είμαστε όπως οι άρχοντες (ατιμώρητοι, παντοδύναμοι, αλαζόνες, δημαγωγοί, ανεξέλεγκτοι και αυταρχικοί);

Για ποιά δημοκρατία μιλάνε όλοι αυτοί, οι πάντα ίδιοι, που συνεταιρικά και απεριόριστα μοιράζονται τα οφίτσια και τις θέσεις, ενώ η χώρα εξακολουθεί να ρημάζει και  να χρεώνεται, υποθηκεύοντας, και ξεπουλώντας μάλιστα, τους πόρους και τον πλούτο της, για δεκαετίες που φτάνουν στον αιώνα;

Τί αραγε μπορούν όλοι αυτοί να αλλάξουν, όταν δεν μπορούν να αλλάξουν τον κακό τον εαυτό τους, και να βγούν μια φορά -μιλώντας αλήθεια- με πλήρη συναίσθηση της ανικανότητάς τους και της ματαιοδοξίας τους, κι αντί να υποσχεθούν τα πάντα (και παιδιά στους γέρους και γεφύρια στις πλατείες), να συμβουλευτούν τον λαό και να ακούσουν τις δικές του αγωνίες και τα δικά του τα προτάγματα;

Αυτοί που απλώς ψάχνουν ένα "ιδεολογικό" στίγμα, ταιριαστό με τα προσωπικά τους συμφέροντα, ώστε να συνταχθούν μ' ετούτο, στην ουσία ψάχνουν για μια θέση χωρίς προαπαιτούμενα: ικανότητες και άλλα προσόντα. Ψάχνουν για μια θέση που για προαπαιτούμενα έχει απλώς την ικανότητα προς το εξαπατείν.


Οι πολίτες που διαφωνούν, που αρνούνται την κοροϊδία, την χειραγώγηση, την εκούσια συμμόρφωση στην αποδοχή των ψευδών που εξαγγέλλουν οι δημαγωγοί, γιατί να αποκαλούνται από τους opinion makers ανόητοι, αμαθείς, χαμηλού επιπέδου ή ακόμη και φασίστες;

Γιατί, οι εξουσιολάγνοι και οι διαχειριστές της πολιτικής, επιζητούν να εκλείψει η αντίρρηση και η αντίθετη προς την δική τους γνώμη;

Είναι δημοκράτης αυτός που τολμά να υποστηρίζει πως η αντίθετη γνώμη είναι κακή; Μια τέτοια δημοκρατία σε τί διαφέρει από κάθε ολοκληρωτική (μαύρη ή κόκκινη) πολιτική πρακτική;

Σημείωση: "Οpinion makers", όπως λέμε προπαγανδιστές! Αλλά επειδή ο όρος αυτός είναι υποτιμητικός, για κείνον που μετέρχεται το αντίστοιχο, το κάναμε κοσμιώτερο: Το είπαμε, ελληνιστί, "διαμορφωτές της κοινής γνώμης"! Γιατί βλέπετε άλλης τάξης είναι το να καθοδηγείς, έστω και στρεβλώνοντας τα πράγματα, παραποιώντας ή αποκρύπτοντας την αλήθεια ή τους υποκείμενους -ενδεχομένως δόλιους- στόχους που υπηρετείς, κι άλλης -πολύ υποδεέστερης, μάλιστα- να είσαι "ο ανίκανος ή ακατάλληλος για να σκεφτεί και να σταθμίσει"! Ενδεχομένως, μάλιστα να θεωρείται επικίνδυνο, για την εξουσία, το να σκέφτονται και να κρίνουν οι πολίτες. Θεωρείται, στις μέρες μας, πως οι επιλογές των πολιτών μετά από μια οργανωμένη και συγκεκριμένα κατευθυνόμενη διαπαιδαγώγηση,  ενέχει λιγότερους κινδύνους για την εξουσία. Κατεστημένη ή επίδοξη. Προκρούστεια πράγματα!

Βλέπετε, η εξουσία κρατάει για τον εαυτό της, πάντα, την καλύτερη, την ευγενέστερη και την πλέον προνομιακή μερίδα αξιωμάτων και δράσεων. Διαμορφώνει τους α(δια)μόρφωτους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου