Μια πλαστογραφία στην "Ποιητική" του Μ. Αναγνωστάκη

Είπε ο  -πάντα επίκαιρος- Μανόλης Αναγνωστάκης, 
στην "Ποιητική" του:

1. "-Προδίδετε πάλι τὴν Ποίηση, θὰ μοῦ πεῖς,

Τὴν ἱερότερη ἐκδήλωση τοῦ Ἀνθρώπου

Τὴ χρησιμοποιεῖτε πάλι ὡς μέσον, ὑποζύγιον

Τῶν σκοτεινῶν ἐπιδιώξεών σας

Ἐν πλήρει γνώσει τῆς ζημιᾶς ποὺ προκαλεῖτε

Μὲ τὸ παράδειγμά σας στοὺς νεωτέρους.

2. "-Τὸ τί δὲν πρόδωσες ἐσὺ νὰ μοῦ πεῖς

Ἐσὺ κι οἱ ὅμοιοί σου, χρόνια καὶ χρόνια",

3. "Ἕνα πρὸς ἕνα τὰ ὑπάρχοντά σας ξεπουλώντας

Στὶς διεθνεῖς ἀγορὲς καὶ τὰ λαϊκὰ παζάρια"

4. "Καὶ μείνατε χωρὶς μάτια γιὰ νὰ βλέπετε, χωρὶς ἀφτιὰ

Ν᾿ ἀκοῦτε, μὲ σφραγισμένα στόματα καὶ δὲ μιλᾶτε."

5. "Γιὰ ποιὰ ἀνθρώπινα ἱερὰ μᾶς ἐγκαλεῖτε;"

6. "Ξέρω: κηρύγματα καὶ ρητορεῖες πάλι, θὰ πεῖς.

Ἔ ναὶ λοιπόν! Κηρύγματα καὶ ρητορεῖες."

7. "Σὰν πρόκες πρέπει νὰ καρφώνονται οἱ λέξεις

Νὰ μὴν τὶς παίρνει ὁ ἄνεμος."

*************************************

Κι ο "πλαστογράφος της Ποιητικής" αναλογίζεται, σχετικά:

1. Κι εμείς θα συμφωνήσουμε, πως έτσι έγινε, 

Το κακό δεν είναι που είχαν επίγνωση της ζημιάς

Είναι που μας πλανέψανε

και το πιστέψαμε κι εμείς,

πως τούτοι, θα τά 'καναν καλύτερα

Και στέρξαμε να τους συνδράμουμε!

2. Είναι που, πράγματι, βρεθήκαμε αχαμνοί στην πίστη,

Και γενναίοι στην ιδιοτέλεια και την αδιαφορία.

Για τούτο είναι που το επιτρέψαμε.

3.  Είναι που για τίποτε δεν είχαμε κοπιάσει.

Γνωστόν, από τα χρόνια του Χριστού, πως:

Είθισται τοις κλέπτουσιν, ρίπτειν τα τίμια!

4. Από την απληστία τυφλωμένοι,

Από την διάλυση και από την συμφορά αποκαμωμένοι,

Μαρτυρικά τραβάμε 

Το ανηφόρι της υποταγής και της εξαθλίωσης

Μάταιο θά 'ναι ό,τι και να πούμε

Αν δεν κάνουμε, "σαν άνθρωποι κι εμείς, μιαν απόπειρα αποδράσεως"

5. Ανίερα τα ανθρώπινα!

Τα ιερά τα καταργήσαμε, γιατί ήταν άλλης εποχής:

Τότε που οι άνθρωποι είχανε όριο τον θάνατο

Και οδηγό τους την ζωή.

Τώρα, οι άνθρωποι δεν έχουνε όρια  στον θάνατο 
Που προκαλούνε,

-Ούτε και στον δικό τους τον θάνατο-

Και οδηγός τους, είναι μονάχα η προβολή, και η εξουσία

6. Κηρύγματα και ρητορείες

Ψεύδη μονάχα και δημαγωγίες!

7. Εμείς, εδώ, καταργήσαμε τις πρόκες, 

Για να μην καρφώνονται οι λέξεις.

Να είναι ελεύθερες, να φεύγουν 

Με τον πολιτικό τον άνεμο της κάθε εποχής!

Τώρα, για την επικοινωνία μας, 
Με Νόμο, αποκτήσαμε, 
Ως μέσον Πνευματικής δημιουργίας

Την κενόλογη πολιτική ορθότητα.

Μονάχα η δια της ψήφου έκφραση εξαιρείται, 
Γιατί ο εσαγγελέας, δεν μπορεί ν' ανιχνεύσει τον παραβάτη 
-της πολιτικής ορθότητας-
Ψηφίζετε αψήφιστα λοιπόν!