Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

Ακαδημαϊκή πρεμούρα για την μονόπλευρη στήριξη μιας διεθνούς συμφωνίας, ιδιωτικών συμφερόντων....


Image result for εικόνες συμφωνία των πρεσπών 

Διαβάζω στα Νέα, πως "...Με κοινή επιστολή τους στη βρετανική εφημερίδα Guardian δεκάδες προσωπικότητες και πανεπιστημιακοί εκφράζουν την υποστήριξή τους στην «ιστορική και δίκαιη», όπως τονίζουν, συμφωνία της 17ης Ιουνίου που υπογράφηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ, η οποία -όπως σημειώνουν «τερματίζει μια διένεξη που κακοφόρμιζε τα τελευταία 25 χρόνια».

«Η κάθε πλευρά είχε να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες της άλλης. Για την Ελλάδα ήταν ο γεωγραφικός προσδιορισμός στο σύνθετο νέο όνομα (Βόρεια Μακεδονία), η εφαρμογή του erga omnes για κάθε χρήση εσωτερικά και διεθνώς και η αξίωση ότι το σύνταγμα της ΠΓΔΜ θα τροποποιηθεί ανάλογα. Για την Βόρεια Μακεδονία, η αποδοχή της ύπαρξης της μακεδονικής γλώσσας ως μέρος της σλαβικής οικογένειας γλωσσών (γεγονός που αναγνωριζόταν εδώ και χρόνια από τον ΟΗΕ και την Ελλάδα), ο ορισμός της εθνικότητας ως Μακεδόνες/πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας και κυρίως η έναρξη ενταξιακών συνομιλιών με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ», προσθέτουν οι πανεπιστημιακοί που υπογράφουν την επιστολή.

«Όταν ολοκληρωθεί αυτή η νομικά δεσμευτική συμφωνία θα έχει λύσει ένα ζήτημα αμφισβητούμενης πολιτικής ταυτότητας, κάτι το οποίο είναι τόσο κοινό σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες και θα προσφέρει ένα πρότυπο για την μελλοντική επίλυση άλλων παρατεταμένων διενέξεων», υπογραμμίζουν.

«Όμως η συμφωνία αντιμετωπίζει ακόμη μεγάλα εμπόδια και στις δύο χώρες, όπου οι σκληροπυρηνικοί και οι εξτρεμιστές κινητοποιούνται εναντίον της. Η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας, συγκεκριμένα, χρειάζεται όλα τα κόμματα να εκπληρώσουν την δέσμευσή τους αν είναι να κερδίσει το δημοψήφισμα για την έγκριση της συμφωνίας το φθινόπωρο», τονίζουν επίσης.

«Αυτές τις κρίσιμες στιγμές που η Ευρώπη αντιμετωπίζει την άνοδο του ακροδεξιού εθνικισμού και ρατσισμού και επικίνδυνοι αναθεωρητισμοί ξαναέρχονται στην επιφάνεια στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, διαιρώντας τους ανθρώπους σε "προδότες" και "πατριώτες", είναι σημαντικότερο από ποτέ να υποστηριχθούν αυτοί που αναλαμβάνουν το ρίσκο για την συμφιλίωση. Υποστηρίζουμε αυτήν την δίκαιη συμφωνία και καλούμε όλες τις πλευρές να εκπληρώσουν το δικό τους μέρος της συμφωνίας» (...)"
.


Σημειώνοντας με έντονα στοιχεία, όσα με προβλημάτισαν σε αυτήν την ... "διακήρυξη συμπαράστασης", σας μεταφέρω μερικούς από τους έωλους ισχυρισμούς των υπογραφόντων, που όλοι τους είναι -καθώς λέγεται προοιμιακά μάλιστα- "προσωπικότητες και πανεπιστημιακοί", πράγμα που ασφαλώς, δεν αμφισβητούμε. Γι' αυτό ακριβώς, επιθυμούμε να σκεφτούμε ειδικά και βαθύτερα, σε όσα αυτοί ισχυρίζονται, χρησιμοποιώντας τον Τύπο και όχι τα συνηθισμένα (ειδικά επιστημονικά περιοδικά) ακαδημαϊκά μέσα υποστήριξης των επιστημονικών τους θέσεων. Συγκεκριμένα:

α. Όλες αυτές οι προσωπικότητες και οι ακαδημαϊκοί που μιλάνε για ένα πρόβλημα μόλις 25 χρόνων, και το οποίο δημιουργήθηκε από την διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας, αποσιωπούν την αιτία του κακού (πώς μπορεί η πολιτισμένη και μορφωμένη κοινωνία μας να δέχεται μια χώρα να συντρίβει και να διαιρεί μια άλλη).  Η αποσιώπηση αυτή δεν μπορεί να είναι αθώα. Είτε γιατί συμπλέει με παρόμοιες που κυοφορούνται και θα προκύψουν στο λίαν προσεχές μέλλον και για άλλες χώρες, είτε γιατί τις μεθοδεύσεις αυτές τις μετέρχονται οι αναντίρρητοι και ισχυροί, που μπορούν και στρατεύουν ή εξαγοράζουν ειδικά επιχειρήματα ειδικών επιστημόνων. Κι αν το νεαρό αυτό ... πρόβλημα είναι δίκαιο να λυθεί, γιά ποιόν λόγο οι σοφοί και αξιοσέβαστοι επιχειρηματολογούντες υπέρ αυτού, σιωπούν παντελώς για το πρόβλημα της επί 44 ολόκληρα χρόνια κατοχής της Κύπρου; Δεν είναι μια άδικη εισβολή; Δεν είναι επιτακτική ανάγκη να αποκηρυχθούν οι βιαιότητες, οι αρπαγές και οι γενοκτονίες αλλά και να τεθεί φραγμός στον πολιτικό τραμπουκισμό χωρών και ηγετών, σήμερα που οι πνευματικές μας κατακτήσεις έχουν προσεγγίσει το ύψιστο σημείο; Ή μήπως, τέτοιες συμπεριφορές, κάποιες φορές, βολεύουν, ώστε είναι σκόπιμο να τις διατηρήσουμε στο απυρόβλητο, για να μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε, κατά βούληση; Μα τότε μιλάμε προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων!

β. Μας είπανε οι σοφοί πως ο δικός μας μοναδικός ενδοιασμός ήτανε το όνομα που θά 'παιρναν οι γείτονες! Πόση άραγε από την σοφία τους δαπάνησαν για να διατυπώσουν ετούτη τη ρήση; Τόσο ρηχή πανεπιστημιακή θέση δεν θά 'παιρνε ούτε ένας αρχάριος. Μα γιατί να μας νοιάζει το όνομα των γειτόνων μας; Δεν είχε άραγε αυτός ποτέ του ρίζες, τόπο καταγωγής, ιστορικά πεπραγμένα, γλώσσα, λογοτεχνία, που να εκφράζανε τους πόθους την πορεία και τα όνειρα του λαού αυτού; Οι απαντήσεις είναι προφανείς. Όχι δεν μας ένοιαζε το όνομα που θά ΄παιρναν οι γείτονες. Εμείς γνωρίζαμε ποιοί ήτανε αυτοί οι γείτονες. Ήτανε Σλάβοι, που ήρθανε πολύ αργά στους γειτονικούς μας τόπους, και που -κι αυτοί- επωφελήθηκαν από την σκλαβιά των Ελλήνων στους Τούρκους, καθώς ξεχύθηκαν σε πολλά μέρη της σκλαβωμένης χώρας μας. Όμως στα χρόνια τα νεώτερα,  παίγνιο σε μια σκακιέρα συμφερόντων, ακόμη κι Έλληνες (στο όνομα, μα όχι στη φωτιά της καρδιάς τους), τους προϊδέασαν να γίνουν "μακεδόνες" και να βγούνε με τούτο το όνομα στο Αιγαίο. Ο ενδοιασμός των Ελλήνων δεν ήτανε για τους σκοπιανούς, αλλά για εκείνους που θέλουνε να κομματιάσουνε την πατρίδα μας, να αφελληνίσουνε την ψυχή μας και να σκοτώσουνε την σπίθα της πίστης και της αγάπης στην πατρίδα μας,  με τις νεωτερικές αντιλήψεις του μοντερνισμού, του εκσυγχρονισμού, της προόδου στην οπισθοχώρηση, στην ανεκτικότητα σε κάθε βλακεία, ατιμία, αναισθησία, διαπλοκή, αδράνεια, ψευδολογία, ανισορροπία και ηττοπάθεια.

γ.  Απορώ που όλοι αυτοί οι σοφοί συνταιριάζουνε τους φόβους των σκοπιανών που θέλανε μονάχα(!)
  • να ονομασθούνε Μακεδονία,
  •  με μακεδονική γλώσσα που είναι μέλος των σλαβικών γλωσσών(!) 
  • και μακεδόνες, με εθνικότητα δηλαδή, που θα τους επέτρεπε να διαπραγματευθούν και να ελπίζουν την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.  
Πόσο μεγάλη ανοησία περιέχει τούτος ο ισχυρισμός, είναι αδύνατο να μην το βλέπει και ο πιο αφελής "ακαδημαϊκός, ως προσωπικότητα". Το να ονομασθούνε κάτι+Μακεδονία, ήτανε ο πόθος τους, αλλά αμέσως φάνηκε ότι τους αρκούσε το Μακεδονία, γιατί τάχιστα απάλειψαν εκείνο το προτασσόμενο "κάτι". Το θέμα τους, αυτών και των υποστηρικτών τους, ήτανε η ελληνική αποδοχή. Ύστερα, ο πόθος τους να χαρακτηριστεί με μια διακρατική συμφωνία η γλώσσα τους ως μακεδονική, είναι προφανές ότι η πολιτική υποκατέστησε την επιστήμη. Και μάλιστα όχι η πολιτική πράξη, αλλά η πολιτική σκοπιμότητα.

Αλλά επίσης, πρέπει να υποσημειώσουμε, πως μια τέτοια πολιτική σκοπιμότητα που δεν υπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα, συνιστά πράξη που βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα. Και τα βλάπτει διότι εκχωρεί, παραχωρεί και αποποιείται ιδιότητες, δυνατότητες, προνόμια και ιστορία του ελληνικού λαού και του Έθνους. Και το κάνουν αυτό -οι μετερχόμενοι αυτήν την πολιτική σκοπιμότητα πολιτικοί μας- ενώ έχουν ορκιστεί για το αντίθετο!

δ. Πραγματικά αστείρευτη είναι η φαντασία των σοφών και των προσωπικοτήτων που υποστηρίζουνε την συμφωνία του Τσίπρα με τον Ζάεφ!  Λένε, πως
  •  όταν ολοκληρωθεί (κι αν δεν ολοκληρωθεί;) αυτή 
  • η νομικά δεσμευτική συμφωνία (αλήθεια, ποιόν δεσμεύει;)
  • θα έχει λύσει (δηλαδή θα έχει επιβάλλει  την λύση σε)
  • ένα ζήτημα αμφισβητούμενης πολιτικής ταυτότητας, (μπορεί ένας πολίτης να ΄έχει μια εθνική καταγωγή και άλλο φρόνημα; Αλλά τί το ρωτάω, προστατεύει ο Τσίπρας την Ελλάδα;)
  • κάτι το οποίο είναι τόσο κοινό σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες (αφού διαλύθηκαν οι χώρες τους από τους πολέμους και τα  συμφέροντα των ισχυρών)
  • και θα προσφέρει ένα πρότυπο για την μελλοντική επίλυση άλλων παρατεταμένων διενέξεων (γι' αυτό είναι καλή η συμφωνία, γιατί είναι μια πρόβα και για άλλες διαλυμένες γιουγκοσλαβίες"
ε. Οι σοφοί και οι σεβαστές προσωπικότητες της παραπάνω διακήρυξης, που χαρακτηρίζουν σκληροπυρηνικούς και εξτρεμιστές όσους έχουν αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις, έχουν εξαντλήσει την αυστηρότητά τους στην κακολόγηση των αντιρρήσεων επί της συμφωνίας Ζάεφ-Τσίπρα. Την ίδια την συμφωνία, δεν την κρίνουν, δεν την εξετάζουν, απλώς την λιβανίζουν και την δοξολογούν. Κι είναι κρίμα να ακούς τον λόγο ενός πανεπιστημιακού που δεν αξιολογεί σωστά, γιατί αυτό είναι κακό για την αξιοπιστία του. Αφού, επιτυχία για ένα πανεπιστημιακό δάσκαλο δεν είναι να κάνει ανεγκέφαλους τους αποδέκτες των διδαχών του, αλλά να τους κάνει απαράμιλλους διαπραγματευτές και αξιολογητές, και μάλιστα -αν είναι δυνατόν- είτε υποστηρίζουν, είτε αντιμάχονται μια θέση.

στ. Μονομερής εκτίμηση της συμφωνίας των Πρεσπών, προκύπτει από την παραπάνω επιστολή προς την  βρεττανική εφημερίδα Guardian, που απέστειλαν οι προσωπικότητες κύρους και οι ακαδημαϊκοί που την συνυπογράφουν. Παρ'ολα αυτά, οι προσωπικότητες αυτές κρούουν τον κώδωνα του ναζισμού στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο, επειδή οι άνθρωποι έχουν άποψη για ό,τι συμβαίνει μπροστά στο σπίτι τους. Αν ο γείτονας μου σπάει την πόρτα και μπαίνει μέσα στο σπίτι μου, δεν φταίω εγώ που θέλω να τον βγάλω έξω, αλλά φταίει εκείνος που του δίνει την ατιμωρησία για να μπαίνει αθαιρέτως μέσα στο σπίτι μου.

Αν η ακαδημαϊκή σοφία δεν φτάνει μέχρι εκεί που σε βοηθάει να ξεχωρίσεις το αίτιο από το αιτιατό, ας παίξουμε καλύτερα το στοίχημα: ποιός έγινε πρώτα; η κότα ή το αυγό;

Εγώ πάντως θα περίμενα μια έκκληση των σοφών προς τον ΟΗΕ, να μην κοροιδεύουμε άλλο τον κόσμο, να μην παίζουμε με την ιστορία των λαών, τους πόρους των χωρών και τα όνειρα  των αθώων ανθρώπων. Γιατί όλοι έχουμε συμφέροντα, αλλά όλοι μας είμαστε κάτοικοι του πλανήτη, κι ο καθένας να κατέχει με βάση όσα αναλογούν στον τόπο του, κι όχι όσα θέλει, μπορεί, στρατεύει και στρατεύεται για να αρπάξει από τους άλλους, ακόμη και με τον ολοκληρωτικό χαμό τους.

Κι αν θέλουν οι πανεπιστημιακοί κι οι άλλοι έντιμοι σοφοί, ας λύσουνε την κατοχή της Κύπρου, που είναι όνειδος, όχι για εκείνους που την κάνανε (γιατί αυτωνών τα έργα πάντα ήτανε έργα του χαμού), όσο για εκείνους που την ανέχονται και την συντηρούν, ενώ τάχα στιγματίζουνε λάθος συμπεριφορές και υπερβολές ακόμη και σε κάθε λογική άρνηση.


O Tύπος, πάντως, αδιαφόρησε -στην πλειοψηφία του- για την δημοσίευση  του Ψηφίσματος που εξέδωκαν οι Θεσσαλονικείς και οι άλλοι ανά τον κόσμο Έλληνες, για την πολιτική αποκοτιά απονομής στα Σκόπια, ονόματος, που άπτεται της Ελληνικής ιστορικής κληρονομιάς (δείτε εδώ ολόκληρο το Ψήφισμα-Έκκληση).

Αιδώς, Αργείοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου