Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Αρετή Μιχελάκου. Καλλιτέχνις και Λακεδαιμονία


Η τέχνη αποκτά νέο πρόσωπο στη Λακωνία. Η Αρετή Μιχελάκου προτιμά το νομό μας για να εκφράσει τη δημιουργικότητά της και επενδύει το όραμά της στο ζωγραφικό εργαστήριο για παιδιά και ενήλικες στον Άγιο Γεώργιο Σκάλας.
Πώς προέκυψε η σχέση αγάπης που σας συνδέει με την τέχνη και πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να κυνηγήσετε το όνειρό σας;
Όπως συμβαίνει συνήθως ξεκίνησε σε τρυφερή ηλικία. Θυμάμαι ότι φτιάχναμε με τα παιδιά της γειτονιάς φανταστικά οχήματα από χαρτόνια και τελάρα που βρίσκαμε πρόχειρα στις αυλές μας. Αργότερα μου άρεσε να παρατηρώ τον πατέρα μου να μαστορεύει και σταδιακά αναπτύχθηκε μέσα μου το ένστικτο της δημιουργίας. Στην ηλικία των έντεκα ετών πήρα τα πρώτα μου λάδια και ξεκίνησα να ζωγραφίζω σε καμβά.
Στα δεκαοχτώ ήξερα πια τι ήθελα να κάνω αλλά η οικογένεια μου είχε αντιρρήσεις. Έτσι ακολούθησα ένα εφαρμοσμένο καλλιτεχνικό επάγγελμα, αυτό της σχεδιάστριας έτοιμου ενδύματος. Ο τρόπος όμως που γίνεται αυτό στην Ελλάδα μου άφηνε ανεκπλήρωτο το συναίσθημα του δημιουργού. Μετά από οχτώ χρόνια καριέρας σε αυτόν τον τομέα αποφάσισα να ακολουθήσω το όνειρο μου και έδωσα εξετάσεις στην σχολή καλών τεχνών όπου πέρασα με υποτροφία. Αυτό μου έδωσε μεγάλη ικανοποίηση και ανακούφιση. Ένιωσα αμέσως ότι ήμουνα στον σωστό δρόμο.
 
Πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε στη Λακωνία και να προβείτε στο δύσκολο σε πρώτη ανάγνωση εγχείρημα της επαγγελματικής ενασχόλησης με την τέχνη στην επαρχία;
Ο βιοπορισμός ως ζωγράφος είναι σκληρός και δύσκολος. Εάν δεν πάρεις τις σωστές αποφάσεις είναι πολύ εύκολο να απομακρυνθείς από την δημιουργία προκειμένου να ζήσεις. Επιπλέον στην δουλειά μας επικρατεί ο μύθος ότι εάν θέλεις να «κάνεις κάτι» πρέπει να είσαι μέσα στα κυκλώματα να ζεις και να εργάζεσαι στην Αθήνα. Εγώ αυτό που ήξερα ήταν ότι δεν αγάπησα ποτέ αυτή την πόλη και ότι ήθελα να έχω χρόνο για να εξελίξω τη δουλειά μου. Έτσι επέστρεψα στην γενέτειρά μου. Ετοιμάζω την πρώτη μου ατομική έκθεση ενώ παράλληλα δημιούργησα ένα ζωγραφικό εργαστήριο για παιδιά και ενήλικες.
Μέσα από ποιο πρίσμα προσλαμβάνετε την τέχνη και ποιες είναι βασικές επιρροές στο έργο σας;
Η ζωγραφική μου είναι ανθρωποκεντρική. Με ενδιαφέρει κυρίως ο άνθρωπος. Η φιγούρα πρωταγωνιστεί στο έργο μου σε φυσικές κυρίως διαστάσεις που ξεπερνούν συνήθως το ενάμιση μέτρο. Είμαι επηρεασμένη από τα όνειρα, τις προσωπικές αναμνήσεις, και βιώματα, αλλά και από την τέχνη των Φαγιούμ και βέβαια από μερικούς μεγάλους δασκάλους, όπως ο Γιάννης Μόραλης, o Roustin και άλλοι.
“…Μέσα από την δημιουργία τα παιδιά ωριμάζουν, αισθάνονται σίγουρα για τον εαυτό τους, μια και στο μάθημα των εικαστικών αυτό που κάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος είναι να επινοείς τρόπους και να δίνεις λύσεις…”
Έχετε ανοίξει στον Άγιο Γεώργιο του Δήμου Σκάλας το ζωγραφικό εργαστήριο για παιδιά και ενήλικες. Ποιες γνώσεις και τεχνικές μπορεί να προσφέρει στους Λάκωνες αυτή η προσπάθεια;
Αυτό που προσπαθώ να κάνω με τα παιδιά είναι να τα εισάγω σε δημιουργικές δραστηριότητες, όπως ο πηλός, οι κατασκευές, τα στένσιλ, η ζωγραφική, και άλλα, για να καταλήξουν σε αυτά που τα ευχαριστούν περισσότερο. Είναι πολύ σημαντικό να εξάπτεις την φαντασία των παιδιών με τα σωστά ερεθίσματα, να ακονίζεις την παρατηρητικότητά τους και να τα κατευθύνεις διακριτικά. Μέσα από την δημιουργία τα παιδιά ωριμάζουν, αισθάνονται σίγουρα για τον εαυτό τους, μια και στο μάθημα των εικαστικών αυτό που κάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος είναι να επινοείς τρόπους και να δίνεις λύσεις. Στους ενήλικες διδάσκω σχέδιο και χρώμα ξεκινώντας από το σχέδιο πάντα. Ο σχεδιασμός του μαθήματος είναι λίγο πιο φιλόδοξος, από την απλή ενασχόληση στον ελεύθερο χρόνο τους με την ζωγραφική, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πιέζεται κανείς.
Αυτόν τον καιρό έχετε αναλάβει κάποιο συγκεκριμένο έργο και ποια η ευρύτερη σημασία του για την περιοχή μας;
Εδώ και δύο μήνες έχω αφήσει στην άκρη ό,τι έκανα και ασχολούμαι με την αποκατάσταση του ιερού ναού της Παναγίας Έλους. Μετά την υπερχείλιση του ποταμού Ευρώτα η εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές και όλα τα διακοσμητικά σχέδια που βρίσκονταν σε διάφορα σημεία του ναού διαβρώθηκαν από την υγρασία και την συνέχεια ασπρίστηκαν. Αυτό που κάνω είναι νέα σχέδια σε μουσαμά που τοποθετούνται στα γείσα των παραθύρων, το τέμπλο, και αλλού. Αυτό που θέλω είναι να ξαναδώσω ζωή στην εκκλησία μας αλλά και έναν πιο όμορφο ναό, γιατί ό,τι χαλάει ξαναφτιάχνεται.
[Αναδημοσίευση, ανάρτησης του 2014 εδώ. Σε επόμενο σημείωμα για την καλλιτέχνιδα, θα αναφερθούμε στα νεώτερα έργα και τις δημιουργίες της].

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου