Διαβάζω ( klik.gr/Πόλεμος 2022 ) μια έρευνα της κ. Διαμαντή σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, και εκπλήσσομαι που η κυρία δημοσιογράφος, αποφαίνεται, ως εάν γνωρίζει καλά και προσωπικώς, τους πρωταγωνιστές του σημερινού τραγικού επεισοδίου γεωπολιτικής σημασίας.
Μπράβο της που το τολμά, κάτι τόσο τραβηγμένο, αλλά καλό είναι να το βαθύνει κι άλλο για να βρει την ουσία του πράγματος!
Έχει αμέτρητους αμετροεπείς ηγέτες να μελετήσει, προκειμένου να κάνει καλά την δουλειά της, αν θέλει να βρεί τις αιτίες του κακού που μαστίζει τον κόσμο, κι αν θέλει να βοηθήσει δυστυχισμένους ανθρώπους που χάνουνε το βιός και την ζωή τους εξαιτίας ανενδοίαστων, ασυνείδητων, τάχα υπευθύνων για το αντίθετο.
Είναι εύκολο να μιλάμε/κατηγορούμε και να ρωτάμε, εκμαιεύοντας γνωστές και ηθελημένες απαντήσεις.
Όμως ο καιρός απαιτεί απαντήσεις σωστές, ρηξικέλευθες. Λογικές κι όχι παράλογες. Πραγματικές κι όχι εικονικες. Ουσιαστικές κι όχι τυπικές και επιφανειακές.
Και κυρίως απαιτούνται θέσεις! Θέσεις για το κάθε τι που συμβαίνει, που γίνεται, που μεθοδεύεται κόντρα στην λογική και κυρίως κόντρα στον σεβασμό προς τον άλλο. Κόντρα σε διακηρυγμένες και συμπεφωνημένες αρχές.
Ποιός αλήθεια είναι σε θέση να μιλήσει για τον ψυχισμό, τα κόμπλεξ, τα τραύματα, τα απωθημένα και τις ψυχικές τάσεις ενός προβληματικού ανθρώπου, εκτός από τον θεράποντα, και τους οικειους του;
Κι αν μιλήσουμε κυρίως γι' αυτά πώς θα ωφελήσουμε τον δυστυχισμένο; Θα τον ωφελήσουμε βγάζοντας, απλώς, το άχτι και την αγανάχτησή μας;
Όποιος θέλει να αποφύγει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, τότε να σταματήσει να τον προκαλεί, με τις συμμαχίες και τις συνωμοσίες του, τις δολιοφθορές, τα υπόγεια σχέδια, και τα επικοινωνιακά του κόλπα.
Κι αν όλοι εμείς λυπούμαστε για τα παιδιά που υποφέρουν από τον πόλεμο, ας ζητήσουμε από όλους τους ηγέτες του κόσμου, να σταματήσουν να τα παίρνουνε από την αγκαλιά των μανάδων τους για να τα βιάζουν και να τα εμπορεύονται. Να σταματήσουν να πειραματίζονται με το μυαλό και την ηθική προσωπικότητα που τα εμποδίζουν να αποκτήσουν.
Να σταματήσουν να εξουθενώνουν ηθικά και οικονομικά, προσωπικά και επαγγελματικά τους γονείς αυτών των παιδιών, για να μπορούν να ηρεμούν στην αγκαλιά τους αυτά τα παιδιά
Αν θέλουμε να προστατέψουμε τα παιδιά και τους πονεμένους, πρέπει να το θέλουμε πραγματικά! Και να το πράξουμε, όσο δύσκολο και αν είναι! Γιατί, αλλιώς, μέσα στη ζούγκλα, κάποιος ζει και κάποιος πεθαίνει, μόνος, αβοήθητος, εγκαταλελειμμένος! Γιατί η ζούγκλα δεν έχει έλεος.
Και στη ζούγκλα, η μάνα του φονιά είναι πιο ευτυχισμένη από τη μάνα του σκοτωμένου...
Άρρωστοι και ψυχοπαθείς, τελικά, είμαστε όλοι εμείς, που δεν κάνουμε τίποτε άλλο, εκτός από λόγια και κατευθυνόμενες κατηγορίες, αντί να αρνηθούμε την επιτήδεια και συνθηματολογική (κραυγαλέως υπαγορευόμενη) επικοινωνία, και όλοι μαζί και να απαιτήσσουμε επί τέλους, ελευθερία για όλους, μακριά από μίση, ρατσισμούς, χωρισμούς ανθρώπων, εισβολές και καταχρήσεις. Μακριά από πολιτικές, εμπορικές, οικονομικές και στρατωτικές δολιοφθορές.
Γιατί το κακό είναι η απουσία του καλού. Κι όταν το καλό απουσιάζει, τότε βρίσκει χώρο για να εξαπλωθεί το κακό, που αργά ή γρήγορα θα χτυπήσει και την πόρτα μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου