Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2022

Η ενσυναίσθηση απέναντι στην επόμενη γενιά και η πρόσφορος αιτία (causa adaequata)

 Κυβερνητικοί κύκλοι απεφάνθησαν ότι όλοι όσοι αρνούνται να εμβολιαστούν δείχνουν παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης απέναντι στην επόμενη γενιά.

Μια τέτοια δήλωση, με την οποία αξιολογείται/χαρακτηρίζεται/κατηγοριοποιείται ενιαίως, απόλυτα και συλλογικά μεγάλο πλήθος ανθρώπων, έχει μηδενική πιθανότητα να είναι αληθής. 

Θα μου πείτε, τί θα γινόταν αν σε αυτή την  δήλωση προέβαινε αθρόα η Κυβέρνηση. Ή αθρόοι οι εμβολιασμένοι. Ή αθρόα η συνέλευση των big pharma. 

Θα απαντούσα, πως η κυβέρνηση έχει συμφέρον να προωθεί την πολιτική της, αλλά ο χαρακτηρισμός θα εξακολουθούσε να έχει μηδενική πιθανότητα να είναι αληθής. H προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής, χάριν της οποίας οι πολιτικοί μας προβαίνουν σε τέτοιες δηλώσεις, δεν συνιστά πρόσφορη αιτία για να είναι αληθής ο χαρακτηρισμός ως εγκληματικά αναίσθητων των μη εμβολιαζομένων πολιτών (είτε επειδή αυτοί φοβούνται ή επειδή βαρέθηκαν να ακολουθούν μια πολιτική ως μια θεραπεία).

Ο ταυτόσημος χαρακτηρισμός και εκ μέρους των εμβολιασμένων συμπολιτών μας, ενδεχομένως να έχει ως λογική υπόθεση πως αυτοί θέλουν να βρούν μιμητές στην δική τους στάση, πράγμα φυσικό, γιατί συχνά, ό,τι κάνει ο καθένας που το θεωρεί έξυπνο, λογικό, ωραίο, και in, επιθυμεί μετά από αυτόν να το αντιγράφουν και άλλοι.

Στην περίπτωση μάλιστα, που μπορεί να σκέφτονται πως εξαπατήθηκαν, δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Ενδέχεται δε, κάποιος, να επιθυμεί να τον ακολουθήσουν κι άλλοι, για να μην αισθάνεται μόνος στην προσπάθεια ή για να μην νοιώθει πως μόνο αυτός εξαπατήθηκε.

 Όσο για τις big pharma, αυτές, είναι φυσικό να επιθυμούν την δημιουργία μιας κοινωνικής πεποίθησης για ανάγκη εμβολιασμού, ώστε να παράγουν και να προωθούν κάποια ακόμη προϊόντα τους και να αποκομίζουν κέρδη εις το διηνεκές. Φυσικό είναι, επίσης, ως επιχειρήσεις να αναζητούν μια διαδικασία που θα αυξάνει διαρκώς τα κέρδη τους και να πωλούν διαρκώς κάθε προϊόν τους, ακόμη και όταν αυτά δεν είναι απολύτως εγγυημένα και ασφαλή. Τα οποία προφανώς, επιθυμούν να  (και -έχω την βεβαιότητα ότι θα τα) πωλήσουν, ακόμη και αν είναι παντελώς άχρηστα για τον σκοπό για τον οποίο παρήχθησαν. Καμμία επιχείρηση δεν πετάει τα προϊόντα της.

Εξάλλου, είναι νομοθετημένο, οι big pharma, αλλά και οι συστήνοντες γιατροί, πολιτικοί κλπ. να μην ευθύνονται για καμμιά αστοχία των εμβολίων σε ανθρώπινες ζωές, κλπ!

Ας μην ξεχνάμε μάλιστα πως οι πρόσφυγες/μετανάστες κλπ. δεν εμβολιάζονται, ακριβώς για αυτόν τον λόγο! Ότι, δηλαδή δεν έχει θεσπιστεί (είναι άλλως τε και πολιτικά περίπλοκο) το ακαταδίωκτο των big pharma για αυτούς τους πληθυσμούς!

Τελικά, τί συνιστά έλλειψη ενσυναίσθησης προς την επόμενη γενιά; μήπως η πολιτική διαφωνία; 

 Μπορεί άραγε απόλυτη γενίκευση μιας θεραπείας, να αποτελεί και την ιατρικά εφαρμοστέα θεραπευτική μέθοδο για όλον τον πληθυσμό, και μάλιστα αυτό να γίνεται με άμεσα και πιεστικά εκτελεστές κυβερνητικές εξαγγελίες, με την διαβεβαίωση ότι μόνο έτσι θα ξαναπάρουμε την ζωή μας πίσω, μόνο έτσι θα νικήσουμε την πανδημία, κλπ, κλπ;  

Μπορεί να προφητευτεί η κατανίκηση μιας πανδημίας; 

Μπορεί μια ιατρική οδηγία να συνιστά κυβερνητική πολιτική;

Πώς είναι δυνατόν η μη συμμόρφωση και η μη υποταγή σε κυβερνητικά επιβαλλόμενες θεραπείες και φαρμακοληψίες κλπ. με τις οποίες διαφωνούμε σε προσωπικό επίπεδο, να συνιστά έλλειψη ενσυναίσθησης των διαφωνούντων προς την επόμενη γενιά;

Μήπως, η διαφωνία με αυτήν την κυβερνητική  πολιτική είναι δυνατόν να στοιχειοθετεί ηθική αδιαφορία και έλλειψη ενσυναίσθησης προς την επόμενη γενιά; 

Και τί θα μπορούσε να ενδιαφέρει/να ωφελήσει ή να θίξει την επόμενη γενεά,  η προσωπική μας επιλογή γα τις θεραπείες και τα φάρμακα που θα λάβουμε προκειμένου να φροντίσουμε την υγεία μας; 

Αληθινά, πιστεύω, πως την επόμενη γενεά την ενδιαφέρει το ο,τιδήποτε έχει να κάνει με τα προβλήματα που θα βρεί και θα είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει εκείνη. 

Και πρέπει, κάθε γενεά να την ενδιαφέρουν, τουλάχιστον, αυτά που έχει και εκείνα που θα πρέπει η ίδια να παραδώσει στους επομένους. Δηλαδή, να έχει (ή να φροντίσει να έχει, ώστε) να παραδώσει στους επομένους της 

  • μια χώρα ασφαλή, 
  • μια χώρα με πλούτο και πόρους, 
  • μια χώρα χωρίς χρέη, 
  • μια χώρα με υποδομές υγείας, 
  • και υποδομές μετακινήσεων σε όλα τα σημεία της Επικράτειας, 
  • μια χώρα με υποδομές παραγωγής ενέργειας, 
  • μια χώρα με θεσμούς δημοκρατικούς, 
  • μια χώρα που να παρέχει παιδεία και να αποπνέει ήθος, 
  • μια χώρα εξοπλισμένη ενάντια στους εξωτερικούς εχθρούς, 
  • μια χώρα χωρίς εσωτερικούς πολιτικούς και ηθικούς εχθρούς, 
  • μια χώρα νοικοκυρεμένη.

Πάντως, η δική μας γενεά είναι αναρμόδια να θέσει ζητήματα ευπρέπειας και ενσυναίθησης απέναντι στην επόμενη. Γιατί την γενεά αυτήν, τα παιδιά μας, την χρεώσαμε, την εκποιήσαμε, την υποθηκεύσαμε, την ξεγυμνώσαμε από το αρχαίο και το χριστιανικό της κάλλος και της στερήσαμε την πατρίδα και την τιμή. Της στερήσαμε την προοπτική.

Δυστυχώς, καταφέραμε να είμαστε (και να ζούμε σε) μια χώρα, όπου, ενώ οι πολίτες δυστυχούν, οι πολιτικοί πλουτίζουν και επί πλέον μέμφονται τους δυστυχείς πολίτες, για έλλειψη ενσυναίσθησης προς την επόμενη γενιά! Μας μέμφονται αυτοί που πλουτίζουν, αυτοί που χρωστούν και δεν αποδίδουν εκατομμύρια κομματικών δανείων και φέρονται ως Αύγουστοι, που δεν τους πιάνουν ούτε και οι υγειονομικοί αφορισμοί που εξαγγέλλουν για τους "υπηκόους"!!!

Αιδώς Αργείοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου